Olavo la 2-a (Norvegio)

Sankta
Olavo la 2-a de Norvegio Olav Haraldsson Sankta Olavo
Reĝo de Norvegio
Regado	1015–1028
Persona informo
Naskonomo	Óláfr Haraldsson
Naskiĝo	995 en Ringerike
Morto	29-an de julio 1030 (1030-07-29) en Stiklestad
Mortis per	Mortis en batalo vd
Tombo	Katedralo de Nidaros vd
Religio	kristanismo vd
Ŝtataneco	Norvegio vd
Familio
Dinastio	Dinastio de Harald Belhara vd
Patro	Harald Grenske (en) vd
Patrino	Asta Gudbrandsdatter vd
Gefratoj	Harald la 3-a kaj Halfdan Sigurdsson (en) vd
Edz(in)o	Astrid Olofsdotter (1019 (Gregoria)–) vd
Amkunulo	Alfhild (en) vd
Infanoj	Magnus la 1-a  ( Alfhild (en) ) Wulfhild of Norway (en)  ( Astrid Olofsdotter) vd
Profesio
Okupo	monarko vd
Aktiva en	Skandinavio • Rusio vd
Postenoj Postenoj monarko de Norvegio (1015–1028) vd
Sanktulo
Kanonizo	1164
Festotago	29-a de julio, 10-a de julio
Patroneco	"Eterna reĝo de Norvegio"
vd	Fonto: Vikidatumoj

Olavo la 2-a

Olavo la 2-a Haraldsson (naskiĝinta en 995, mortinta la 29-an de julio 1030) estis sanktigita reĝo de Norvegio . Li estis filo de la norvegia subreĝo Harald Grenske, pranepo de Harald Hårfagr. Lia memortago estas la 29-a de julio (respektive en katolikaj komunumoj ankaŭ la 10-a de julio).

Vivo

Post la forpelo de la filoj de Håkon Sigurdsson li ekregis en 1016 super Norvegion. Ĝi troviĝis ekde 1000 sub kontrolo dana kaj sveda. En Trondheim fonditis episkopujo de Olavo; episkopo unua iĝis la monako Grimkeln. Li venigis el Anglio pastrojn kaj monakojn; eĉ sur la Orknejaj Insuloj kaj en Islando li enkondukis la kristanan religion. La paganaj temploj malkonstruitis kio kolerigis la anojn de la malnova kredo. Poste li atakitis de la dana reĝo Knuto la Granda kiun apogis la ribelema norvegia kamparana nobelaro nekristana. Olavo devis fuĝi kaj fine venkitis, kiam li intencis regajni la regnon, fare de kamparanaj taĉmentoj apud Siklastad ĉe la fjordo de Trondheim. Lia kadavro entombigitis poste en la katedralo de Trondheim. Pro siaj klopodoj je kristanigo li deklaritis en 1164 sanktulo protektanta Norvegion porĉiame (latine: Rex Perpetuus Norvegiae, norvege: Norges Evige Konge).

Mezepokaj skaldoj dediĉis al li tutan kantaron sagaan. Eĉ hodiaŭ lia nomo glorigatas. Aljuĝatas ĝis hodiaŭ la t.n. Ordeno de Sankta Olavo. De tempo al tempo kritikatas ankaŭ liaj ne ĉiam humanaj metodoj de kristanigo.

Vidu ankaŭ

• Listo de norvegaj reĝoj

Literaturo

• Maurer: Norwegens Schenkung an den heiligen Olav, Munkeno 1877

Fonto

• Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 15. Leipzig 1908, p. 20, kio legeblas tie ĉi interrete.

Eksteraj ligiloj

• Prie en leksikono de sanktuloj de Stadler