Soveto de Popolkomisaroj

Soveto de Popolkomisaroj
organizaĵo ; soveto
Komenco	1917 vd
Fino	1946 vd
Antaŭe	Portempa Registaro de Rusio vd
Poste	Soveto de Ministroj de Sovetio vd
Lando(j)	Rusia Soveta Federacia Socialisma Respubliko • Sovetunio vd
Sidejo	Instituto Smolnij
Filioj	State Political Directorate (en) vd
	v • d • r

La Sovnarkom (СовНарКом - inicialoj de ruse Совет народных комиссаров, sovetia Narodnykh Komisarov - signifante Konsilio de Popolaj Komisaroj) estis la Plenuma povo (simila al registaro) de la sovetia reĝimo post la Oktobra Revolucio.

La unua prezidanto de la Sovnarkom estis Vladimir Iljiĉ Lenin. La sovetia konstitucio de 1918 establis la Sovnarkom sub la kontrolo de la Kongreso de Sovetoj (sovetianoj) kiel "respondeca por la ĝenerala administrado de ŝtataferoj". La konstitucio permesis al Sovnarkom establi regularojn kun la forto de leĝo kiam la Kongreso ne estis en sesio, tiam la Kongreso aprobus tiujn regularojn retroaktive ^[1].

En la periodo de 1917 ĝis 1922, Sovnarkom de la respubliko estis establita en ĉiu sovetia respubliko, kiu estis la supera plenuma organo. Kun la establado de Sovetunio, la Sovnarkom de Sovetunio estis establita kaj Lenin estis nomumita kiel ĝia estro.

Ĉiu respubliko kiu estis parto de Sovetunio havis sian propran sovnarkom. Konforme al la Konstitucio de Sovetunio ekde 1924 ekzistis tutlandaj oficejoj kaj unuigitaj oficejoj. Ĉiu tutlanda oficejo en la respublikoj havis anstataŭantojn. Aliflanke, samtempe kun unuigita oficejo, ĉiu respubliko havis sian propran oficejon.

Tutlandaj oficejoj
- Ministerio de Eksterlandaj Aferoj
- Ministerio de Militaj kaj Marameaj Aferoj
- Ministerio de Ekstera Komerco
- Sekcio de Transportado
- Poŝtoficejo
Unuigitaj oficejoj
- La Supera Konsilio por la Ekonomio
- Ministerio de Manĝaĵo
- laboro Oficejo
- Ministerio de Financo
- Kontrola Oficejo
Respubliknivelaj oficejoj
- Ministerio de Agrikulturo
- Ministerio pri Interno
- Departemento de Justeco
- Edukministerio
- Ministerio de Sano

Tra la jaroj, novaj oficoj estis establitaj, kaj kelkaj el la malnovaj oficoj estis dividitaj laŭ politikaj kaj ekonomiaj bezonoj.

En marto 1946, la organizo ŝanĝis sian nomon al "sovetia ministro" ("sovetia Ministrov", Konsilio de Ministroj), kun Stalin aldonita kiel ĝia estro. Ekde ĉi tiu jaro la membroj de la organizo estis nomitaj "ministroj" kaj ne "popolaj komisaroj" ^[2].