Tristão Vaz Teixeira
| Tristão Vaz Teixeira (1395-1480) | ||
|---|---|---|
.png) Tristao Vaz Teixeira (ĉ. 1395-1480) estis portugala navigisto kaj esploristo kiu, kune kun João Gonçalves Zarco kaj Bartolomeu Perestrelo, estis la oficiala eltrovinto kaj unu el la unuaj setlantoj de la insularo Madejro (1419-1420).
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 1395 en Reĝlando Portugalio | |
| Morto | 1480 en Silves, Reĝlando Portugalio | |
| Lingvoj | portugala vd | |
| Ŝtataneco | Reĝlando Portugalio  vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | esploristo vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Tristão Vaz Teixeira aŭ Tristão da Ilha estis portugala kavaliro kaj varleto, kiu apartenis al la Domo de la Infanto Dom Henriko, al kiu li akompanis al Ceŭto kaj Tanĝero. Li estis patro de pt:Tristão Vaz Teixeira (1426-1506) la dua ĉefkapitano de Maŝiko, ankaŭ konata kiel "Tristão de la Damoj" ĉar li estis tre kortega kaj konsiderita granda poeto.
En tempo, kiam braveco estis alte rekompencita, la navigistoj respondecaj por la remalkovro de la Madejra insularo, komence de la 15-a jarcento, estus honore rekompencitaj pro tia heroaĵo. “Mi, Princo Henriko, sciigas […] ke mi ordonas al Tristão, Kavaliro de mia domo sur la insulo trans la Ribeira do Caniço ĝis Ponta do Tristão, ke li konservu ĝin por mi en justeco kaj rajto kaj per sia propra morto pasu al liaj posteuloj...
Estis tiamaniere ke princo Henriko la Navigisto, en la Letero de Donaco de la Kapitanlando de Maŝiko al la glora Tristão Vaz Teixeira, la 8-an de majo 1440, metis la fundamentojn por la origino kaj fundamento de kio fariĝos socio kaj heredaĵo de la Insulo Madejra kaj, pli precipe, de la Maŝika socio. Ĉi tie elstariĝas la graveco donita al la Kapitanlando de Maŝiko kaj ĝia Kapitano, ĉar ĉi tio fariĝis la unua en la historio de la Regno. Bedaŭrinde, li estis forigita de ĉiuj liaj postenoj en 1452 por oficomisuzo.
Honorita kaj titolita kiel Kapitano-donacanto, Tristão Vaz Teixeira, vivis dum multaj jaroj en Maŝiko. Oni diras, ke li vivis 80 jarojn, el kiuj 50 pasigis regante la Kapitanlandon, kaj mortis en Silves en 1470. Krom ĉiuj rimedoj necesaj por la administrado de la teroj kaj de la loĝantaro, kiuj iom post iom koloniigis la diversajn teritoriojn kiuj konsistigis la menciitan Kapitanlandon. Estis ankaŭ dum lia regado ke la Kapelo de la Ordeno de Kristo kaj la Cefa Preĝejo dediĉita al Nia Sinjorino de la Koncipiĝo estis fonditaj.
Ekonomie, la kultivado de sukerkano estis la ĉefa elemento por la riĉiĝo kaj evoluo de la Kapitanlando. Ĝia populareco rezultigis pliigitan laboron kaj loĝantaran kreskon. Sklavoj, kamparanoj, malgrandaj komercistoj, riĉaj komercistoj el la eŭropa kontinento, nobeloj, kavaliroj kaj honorindaj homoj kun grandaj bienoj alamasiĝis al Maŝiko, nobligante la urbon, kiu neniam ĉesis kreski.
Tristão estis edziĝinta al Branca Teixeira, nobelulino kun kiu li havis kvar filojn kaj ok filinojn, kiuj heredis kun entuziasmo kaj herkula forto la laboron komencitan de sia patro komence de la 15-a jarcento. La vojaĝo estis farita malrapide kaj kun kelkaj malsukcesoj, sed nun oni atingis tempon, kiam oni povas rigardi malantaŭen kaj sentiĝi fieraj... fieraj pri la propraj originoj kaj prapatroj. Ĉie en la regiono estas eksterordinara sento de heredaĵa aparteno.[1]