Agostinho Neto

Agostinho Neto
Persona informo
António Agostinho Neto
Naskonomo	António Agostinho Neto
Naskiĝo	17-an de septembro 1922 (1922-09-17) en Ícolo e Bengo, Portugala Angolo,  Portugalio
Morto	10-an de septembro 1979 (1979-09-10) (56-jaraĝa) en Moskvo,  Sovetunio
Mortis per	Pankreata kancero vd
Tombo	Luando vd
Religio	Metodismo • katolikismo vd
Lingvoj	portugala vd
Ŝtataneco	Popola Respubliko Angolo vd
Alma mater	Universitato de Koimbro Universitato de Lisbono vd
Partio	Movado Popola por la Liberigo de Angolo vd
Profesio
Okupo	politikisto kuracisto-verkisto poeto politika malliberulo vd
Aktiva en	Casa dos Estudantes do Império vd
Postenoj Postenoj Prezidanto de Angolo (1975–1979) vd
Honorigoj Honorigoj (27-a de aprilo 2014)  Order of the Companions of O. R. Tambo (en)  Granda kruco de la ordeno de Pollando  Order of the Most Ancient Welwitchia Mirabilis (en)  Pacpremio Lenino  Amílcar Cabral Medal (en)  ordeno Georgi Dimitrov  Order of Amilcar Cabral (en)  Ordeno de la Jugoslava Stelo  Order of Amilcar Cabral 1st Class (en)  Nacia Ordeno de Merito  Ordeno de Lenin  Ordeno de Playa Girón  Kruco de Merito de Pola Respubliko vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

António Agostinho NETO (naskiĝis la 17-an de septembro 1922 en Icolo e Bengo, Angolo; mortis la 10-an de septembro 1979 en Moskvo, Sovetio) estis de 1975 ĝis 1979 prezidento de Angolo, poeto kaj naciisma gvidanto.

Li famiĝis en la 1940aj jaroj kiel grava membro de movado, kiu celis revivigi la tradician kulturon de Angolo, tiama kolonio de Portugalio. Li studis Medicinon en Koimbro, Portugalio. Post lia reveno la koloniaj aŭtoritatoj arestis lin pro opozicieca agado. Li sukcesis fuĝi al Maroko. De tie li gvidis la reziston kontraŭ la portugala rego en Angolo.

Li estis unu el unuaj membro de Movado Popola por Liberiĝo de Angolo (MPLA) kaj fariĝis prezidento post la sendependiĝo la 11-an de novembro 1975. Lia registaro intime ligis Angolon al Sovetio kaj aliaj komunismaj landoj. Lia posteulo kiel prezidento de Angolo kaj estro de MPLA estas José Eduardo dos Santos.

En Esperanto aperis

• Brulo kaj ritmo, poemoj tradukitaj de Lutumba TIMA. Zagreb: Internacia Kultura Servo, 1987. 116 paĝoj. ISBN 90-70074-34-6.
• iu(j) poemo(j), tradukita(j) de Boriŝa Miliĉeviĉ, en Literatura Foiro 219 (2006).

Vidu ankaŭ

• Universitato Agostinho Neto