Anatol Vjarcinski

Honorigoj
Honorigoj	(2010) Golden Apostrophe (en) ; (1988) Byelorussian SSR State Prize (en) ; Medalo de la Jarcento de Belorusa Popola Respubliko; Honored Worker of Culture of the Byelorussian SSR (en) ; vd

Postenoj
Postenoj	Membro de la Konsilio de la Respubliko de Belorusio ; member of the 12th convocation of the Supreme Soviet of the Byelorussian SSR (en) vd

**Anatol Vjarcinski**
Anatol Vjarcinski
Persona informo
	Анатоль Ільіч Вярцінскі
Naskiĝo	18-an de novembro 1931; en Dziamieškava
Morto	21-an de aprilo 2022 (90-jaraĝa); en Minsko
Lingvoj	belorusa • rusa • ukraina • litova • latina • bulgara • pola • angla • hispana • hungara vd
Ŝtataneco	Sovetunio ; Belorusio vd
Alma mater	Fakultato de Ĵurnalismo de la Belorusa Ŝtata Universitato vd
Profesio
Okupo	dramaturgo ; verkisto ; verkisto de porinfana literaturo ; ĵurnalisto ; literaturkritikisto ; poeto ; literatursciencisto ; tradukisto ; publikigisto ; politikisto vd
Laborkampo	Poezio, dramo, opinia ĵurnalismo, literatura kritiko kaj traduko vd
Postenoj
Postenoj	Membro de la Konsilio de la Respubliko de Belorusio ; member of the 12th convocation of the Supreme Soviet of the Byelorussian SSR (en) vd
Honorigoj
Honorigoj	(2010) Golden Apostrophe (en) ; (1988) Byelorussian SSR State Prize (en) ; Medalo de la Jarcento de Belorusa Popola Respubliko; Honored Worker of Culture of the Byelorussian SSR (en) ; vd
Membrecoj
Membrecoj	Sindikato de Sovetiaj Verkistoj (1964–); Unuiĝo de Belorusiaj Verkistoj ; Belorusia PEN-Centro vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Anatol Vjarcinski (beloruse Анатоль Вярцінскі, naskiĝis la 18-an de novembro 1931, mortis la 21-an de aprilo 2022), estis belorusa poeto, dramisto, publicisto, literatura kritiko, tradukisto.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Naskiĝis en kamparula familio. Finis ĵurnalistan fakon de Belorusa Ŝtata Universitato (1956). Laboris en redakcioj de diversaj distriktaj gazetoj. En la jaro 1962 translokiĝis en Minsko, kie laboris en gazeto, oficis kiel redaktoro en eldonejo "Belorusio". Kiel membro de delegacio de Belorusa SSR en la jaro 1977 partoprenis en laboro de 32-a sesio de Ĝeneral Asembleo de UNO. Dum la jaroj 1986-1990 - ĉefa redaktoro de la gazeto "Literatutro kaj arto". Membro de Belorusa PEN-centro (de 1989). Dum 1990-1995 estis deputito de belorusia parlamento.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

Debutis kiel poeto en la jardeko 1950. Aŭtoro de versaj kaj poemaj verkaroj "Kanto pri pano" (1962), "Tri silentoj" (1966), "Homa signo" (1968), "Elektita" (1973),"Apero" (1975), "Tempo de unuaj steloj" (1976), "Ventece" (1979), "Lumo tera" (1981), "Amo malfermas trezorojn" (Versoj, fragmentoj el poemoj) (2000), "Viro, virino, amo" (2003). Al apartaj verso estis verkita muziko. Verkis literaturkritikan artikolaron "Alta ĉielo de idealon" (1980), kaj libro de de publicistaj eseoj "Novjorka sireno" (1987). Verkis porinfanaj teatraĵoj "Mi dankas, kore dankas" (1978), "Nomu sin, soldato" (1975), "Gefesto - amiko de Prometeo" (1983). Tradukis el rusa, ukraina, litova, latva, hispana lingvoj.

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Вярцінскі Анатоль //Беларускія пісьменнікі (1917-1990): Даведнік; Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. - Мн.: Мастацкая літаратура, 1994.-653 с.: іл. ISBN 5-340-00709-X
Вярцінскі Анатоль //Беларускія пісьменікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. Мн.: БелЭн, 1992-1995.
Вярцінскі Анатоль Ільіч // Тэатральная Беларусь: энцыклапедыя: у 2 т. / пад агульн. рэд. А. В. Сабалеўскага. - Мн.: 2002. Т. 1. С. 231

Bibliotekoj