André Maurois

André Maurois
Persona informo
André Maurois
Naskonomo	Émile Salomon Wilhelm Herzog
Naskiĝo	26-an de julio 1885 (1885-07-26) en Elbeuf,  Francio
Morto	9-an de oktobro 1967 (1967-10-09) (82-jaraĝa) en Neuilly-sur-Seine,  Francio
Tombo	Neuilly-sur-Seine Old Communal Cemetery (en) vd
Religio	katolikismo vd
Lingvoj	franca • angla vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	Lycée Pierre-Corneille (en) vd
Familio
Gefratoj	Marguerite Bloch (en) vd
Edz(in)o	Simone de Caillavet (en) vd
Infanoj	Gérald Maurois (en) , Michelle Maurois (en) vd
Parencoj	France Bloch-Sérazin (en) (nevino) vd
Profesio
Okupo	filozofo literaturkritikisto biografo sciencfikcia verkisto verkisto de porinfana literaturo scenaristo historiisto verkisto eseisto romanisto kritikisto vd
Laborkampo	Literaturo, historio kaj opinia ĵurnalismo vd
Aktiva dum	1918– vd
Verkado
Verkoj	Q19213609 ❦ Q21009271 ❦ Q2956395 ❦ The Art of Living ❦ Alain vd
Postenoj Postenoj prezidanto (1955–1967) prezidanto (1951–1967) seĝo 26 de la Franca Akademio (1938–1967) President of the Jury at the Cannes Festival (en) President of the Jury at the Cannes Festival (en) vd
Honorigoj Honorigoj (1965)  Ambassadors' Prize (en) (1965)  Granda Kruco de la Honora Legio (1957)  Komandoro de la Artoj kaj la Leteroj (1923)  Paul Flat Prize (en)  Konkurso Ĝenerala vd
Membrecoj Membrecoj Franca Akademio (1938–1967) Société des écrivains normands (en) Décades de Pontigny (en) Croix-de-feu Association des amis d'Alain (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

André MAUROIS, propranome Emile Herzog (naskiĝis la 26-an de julio 1885 en Elbeuf, mortis la 9-an de oktobro 1967 en Neuilly-sur-Seine) estis franca romanverkisto kaj eseisto.

Li estas plej multe konata pro siaj biografiaj romanoj (Turgenev, Voltaire, Disraëli, Shelly, Byron, G. Sand, Tri Dumasoj, V. Hugo, Balzac, A. Fleming), sed ankaŭ liaj ceteraj verkoj distingiĝas pro psikologia profundeco kaj humuro (Silentado de kolonelo Bramble, La Familia Cirklo, Klimatoj).

Eminentaj estas liaj eseoj (Anglaj studaĵoj, La Konversacio, Aspektoj de la Biografio, De Prous al Camus, La grandaj verkistoj de ĉi tiu duonjarcento) kaj historiaj verkoj (Historio de Francio, Historio de Anglio, Historio de Usono).

En Esperanto aperis

• Bareluloj kaj Fadenuloj (Patapoufs et Filifers), moderna fabelo por ge(mal)junuloj. Tradukis Berno Fabo. Ilustris Jan Ermers. Scheveningen: Esperanto-Instituto "Merkurio", proks. 1933. 104 paĝoj.
• Noveloj, Franca Esperantisto 356, 1984. 68 paĝoj.