F-minoro
f-minoro aŭ estas tonalo de la modalo minoro, baziĝanta sur la toniko f. La tonalon f-minoro oni indikas en la notacio per kvar bemoloj (b♭, e♭, a♭, d♭). Ankaŭ la respektivan gamon kaj la bazan akordon de ĉi tiu tonalo (la toniko f-a♭-c), oni nomas f-minoro.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Jan Ladislav Dusík: pianosonato nr-o 28 op.77 („L´invocation“)
- Ludwig van Beethoven: pianosonato op. 2 nr-o 1, pianosonato nr-o 23 op. 57 („Appassionata“), 11-a arĉkvarteto f-minora op. 95 („Quartetto serioso“)
- Frédéric Chopin: 2-a pianokoncerto
- Pjotr Iljiĉ Ĉajkovskij: 4-a simfonio
- Anton Bruckner: studosimfonio
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- C♭-maĵoro, G♭-maĵoro, D♭-maĵoro, A♭-maĵoro, E♭-maĵoro, B♭-maĵoro, F-maĵoro, C-maĵoro, G-maĵoro, D-maĵoro, A-maĵoro, E-maĵoro, B-maĵoro, F♯-maĵoro, C♯-maĵoro
- a♭-minoro, e♭-minoro, b♭-minoro, f-minoro, c-minoro, g-minoro, d-minoro, a-minoro, e-minoro, b-minoro, f♯-minoro, c♯-minoro, g♯-minoro, d♯-minoro, a♯-minoro