Ignacio González
| Ignacio González | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||
| Persona informo | |||||
| Ignacio González González | |||||
| Naskiĝo | 19-an de oktobro 1960 (63-jaraĝa) en Madrido | ||||
| Lingvoj | hispana vd | ||||
| Ŝtataneco | Hispanio  vd
| ||||
| Alma mater | Aŭtonoma Universitato de Madrido - Licenco en Juro vd
| ||||
| Partio | Popola Partio vd
| ||||
| Familio | |||||
| Gefratoj | Isabel Gema González González (en)  vd
| ||||
| Edz(in)o | Lourdes Cavero Mestre (en) vd
| ||||
| Parencoj | Pilar Cavero Mestre (en) (fratino de edzino) Carmen Cavero Mestre (en) (fratino de edzino) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto advokato ŝtata funkciulo vd
| ||||
| Aktiva en | Madrido vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Jaime Ignacio González González (Madrido, 19-an de oktobro 1960), pli konata kiel Ignacio González, estas hispana politikisto eks-membro de la Popola Partio (li estis provizore forpelita de membreco en aprilo 2017). Li estis prezidanto de la Madrida Regiono inter la 26-a de septembro 2012 kaj la 25-a de junio 2015, post la eksiĝo de sia antaŭulo Esperanza Aguirre. Antaŭe, li havis aliajn postenojn en la regiona administrado, kiel ekzemple vicprezidanto aŭ Ministro de Kulturo kaj Sportoj. Li ankaŭ estis ĝenerala sekretario de la Popola Partio de la Madrida Regiono.
La 21-an de aprilo 2017, li estis malliberigita senkondiĉe pro sia partopreno en la afero de Lezo, forlasante ĝin la 8-an de novembro 2017, 202 tagojn poste, post la pago de kaŭcio. La Nacia Kortumo sukcesis konfiski la "rabaĵon" kaŝitan en Kolombio, kun la helpo de la aŭtoritatoj de tiu lando kaj ankaŭ de Panamo. La esploristoj konfiskis 5,4 milionojn da dolaroj per kontanta mono, kiujn la politikisto kaŝis en kontoj nome de kompanioj, aldone al pluraj nemoveblaĵoj kiujn li havis en Kolombio. Estas riĉaĵo, ke la antaŭa prezidanto amasigis tra la intrigo de kanalo Izabela la 2-a, kiu nun estas esplorita en la tielnomita afero Lezo. La eltrovo de ĉi tiu "rabaĵo" estis decida por ke la politikisto povu forlasi kondiĉan liberecon, ĉar la juĝisto konsideris ke ĝi malpliigis la riskon de detruo aŭ ŝanĝo de pruvo kaj, ĉefe, la riskon de eskapo.