Nicola Samale
| Nicola Samale | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 14-an de septembro 1941 (82-jaraĝa) en Podgrad |
| Lingvoj | itala |
| Ŝtataneco | Italio 
|
| Alma mater | Nacia Akademio de Sankta Cecilia
|
| Okupo | |
| Okupo | komponisto universitata instruisto dirigento muzikologo
|
Nicola Samale (* 14-an de septembro 1941 en Castelnuovo d’Istria, Italio, nuntempe Podgrad, Slovenio), estas komponisto kaj dirigento.
Verklisto (selekto)[redakti | redakti fonton]
Operoj[redakti | redakti fonton]
- 67 A.D. (1994–7)
- Il principe sognatore (1997–9)
- L' eroico Yi Sun Sin (2000)
- Il Castello (1999–2002)
- L'ultima messa (2004–6)
Verkoj por orkestro[redakti | redakti fonton]
- Suite lirica No. 1
- Racconti Viennesi Caleidoscopio
- Poema Sinfonico Magica notte laŭ italaj kristnaskokantoj (2004)
- Cappriccio (klarneto kaj orkestro)
- Ouverture sinfonica Gaia scienza (blovorkestro)
- Poema sinfonico Ionica (blovorkestro)
- Elegia e Finale (arĉorkestro)
Verkoj kun ĥoro mit Chor[redakti | redakti fonton]
- Ave Maria (Soli, ĥoro kaj orkestro)
- Inno a Padre Pio (ĥoro kaj orgeno)
- 99 in memoriam (melologo) (recitanto kaj cambrensemblo)
- Plenum (Chor kaj ĉambrorkestro)
- Unheimlich (Chor a cappella)
Ĉambromuziko[redakti | redakti fonton]
- Burlesca (klaviceno)
- Diorama (blovkvinteto)
- Divertimento (blovkvinteto)
- Hermes (hobojo, 4 kornoj, kornsoloo, piano kaj kontrabaso)
- Il futuro mancato (recitanto kaj cambrensemblo)
- Libaeralia (soprano, recitanto kaj cambrensemblo)
- Pentalfa 14 (fluto, alpokorno kaj frapilaro)
- Suite Lirica (No. 2) laŭ italaj arioj (blovokteto)
Prilaboraĵoj / Instrumentadoj[redakti | redakti fonton]
- Anton Bruckner, 9-a simfonio d-minora, finalo, kompletigo (kun Giuseppe Mazzuca, Benjamin-Gunnar Cohrs, John A. Phillips, 1985–2007)
- Pablo Casals, Inno alle Nazioni Unite, aranĝado por orkestro (1996)
- Franz Liszt, Hexamèron, Kompletigo de la orkestra versio nefinita, komencita de Liszt mem (2001)
- Franz Liszt, sonato b-minora, instrumentado por orkestro (2007)
- Gustav Mahler, 10-a simfonio, kompletigo (kun Giuseppe Mazzuca; 1-a versio: 2001)
- Franz Schubert, skerco por la simfonio en b-minoroD 759 (nefinita), instrumentado kaj kompletigo de la trio (1988; revidita versio 2004 kun Benjamin Gunnar Cohrs)