Pierre Drieu La Rochelle
| Pierre Drieu La Rochelle | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Pierre Drieu La Rochelle | |||||
| Naskiĝo | 3-an de januaro 1893 en 10-a arondismento de Parizo | ||||
| Morto | 15-an de marto 1945 (52-jaraĝa) en 17-a arondismento de Parizo | ||||
| Mortis pro | Sinmortigo  vd
| ||||
| Mortis per | Trodozo vd
| ||||
| Tombo | Neuilly-sur-Seine Old Communal Cemetery (en)  vd
| ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio vd
| ||||
| Alma mater | Libera Altlernejo de Politikaj Sciencoj vd
| ||||
| Partio | French Popular Party (en) (1936–1939) vd
| ||||
| Familio | |||||
| Gefratoj | Jean Drieu La Rochelle (en) vd
| ||||
| Edz(in)o | Colette Jéramec (en) (1917–1921) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto vd
| ||||
| Verkado | |||||
| Verkoj | La Nouvelle Revue Française vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Pierre Drieu La Rochelle (naskiĝis la 3-an de januaro 1893 en Parizo; mortis la 16-an de marto 1945 en Parizo (per sinmortigo)) estis franca verkisto.
Post la unua mondmilito, Drieu la Rochelle laboris ĉe literatura revuo Nouvelle Revue Française (NRF) de André Gide kaj proksimiĝis al literatura avangardo kaj surrealismo, sed tiun direkton rompis li en 1925. En lia verko Mesure de la France (Paŝo de Francio), en 1922, li rifuzis politikan kaj ekonomian diseriĝon de Eŭropo kaj deklaris necesecon de la Eŭropa unuiĝo.
Ĉar li rifuzis ankaŭ la skeptikismon kaj "dekadencon" de la burĝaro, li apogis ekde 1934 la francan faŝismon, kiun li vidis pli pan-exuropa ol norda-rasisma. Li iĝis proparolanto de la kunlaborado kun la germanaj naciaj socialistoj. Tiusence gvidis li NRF de 1940 ĝis 1943. Post liberiĝo de Francio, li mortigis sin.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Interrogation, 1917.
- Fond de cantine, 1920.
- État civil, 1921.
- La Valise vide, 1921.
- Mesure de la France, 1922.
- Plainte contre inconnu, 1924.
- L'Homme couvert de femmes, 1925.
- Le Jeune Européen, 1927.
- Genève ou Moscou, 1928.
- Blèche, 1928.
- Adieu à Gonzague, 1929.
- Une femme à sa fenêtre, 1930.
- L'Europe contre les patries, 1931.
- Le Feu Follet, 1931.
- Journal d'un homme trompé 1934.
- La Comédie de Charleroi 1934.
- Socialisme fasciste, 1934.
- Béloukia, 1936.
- Doriot ou la Vie d'un ouvrier français, 1936.
- Avec Doriot, 1937.
- Rêveuse bourgeoisie, 1937.
- Gilles, 1939-1942.
- Ne plus attendre, 1941.
- Notes pour comprendre le siècle, 1941.
- L'Homme à cheval, 1943.
- Chroniques politiques (1934-1943), 1943.
- Les Chiens de paille, 1944 .
- Mémoires de Dirk Raspe, 1944 (1966).
- Le Français d'Europe, Balzac, 1944.
- Récit secret, kaj Journal 1944-1945, kaj Exorde, 1951.
- Sur les écrivains, 1964.
- Notes pour un roman sur la sexualité, 2008.
- Révolution nationale (artikuloj), 2004.
- Textes Politiques 1919-1945, 2009.
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Martin Ebel: Identitätssuche und Affektdenken im Erzählwerk von Pierre Drieu la Rochelle: das gefangene und das verlorene Ich. Rheinfelden: Schäuble 1986. (2. Auflage unter dem Titel: Ebel, Martin: Pierre Drieu LaRochelle) ISBN 3-87718-760-9
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Besprechung zu Brieu la Rochelle, Les Chiens de paille Arkivigite je 2007-03-12 per la retarkivo Wayback Machine
- Biografio de Drieu la Rochelles Arkivigite je 2007-03-13 per la retarkivo Wayback Machine (germane)
- Biografio, bibliografio Arkivigite je 2006-10-04 per la retarkivo Wayback Machine (france)