Saltu al enhavo

Vipsania Agrippina

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Vipsania Agrippina
Persona informo
Naskiĝo 29-a de septembro 14 a.K.
en Ateno
Morto 18-a de septembro 33
en Ventotene/Pandataria
Mortokialo Inanicio Redakti la valoron en Wikidata
Tombo Maŭzoleo de Aŭgusto Redakti la valoron en Wikidata
Lingvoj latina
Ŝtataneco Roma regno Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Patro Marko Vipsanio Agripo Redakti la valoron en Wikidata
Patrino Julia la pli aĝa Redakti la valoron en Wikidata
Frat(in)oj Gaius Caesar (en) Traduki, Lucio Cezaro, Agripo Postumo, Julia the Younger (en) Traduki, Tiberillus (en) Traduki, Vipsania Agrippina (en) Traduki, Vipsania Attica (en) Traduki, Vipsania Marcella Major (en) Traduki kaj Vipsania Marcella Minor (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Edz(in)o Germaniko Redakti la valoron en Wikidata
Infanoj Kaligulo, Nero Caesar (en) Traduki, Gaius Julius Caesar Germanicus Major (en) Traduki, Tiberius Julius Caesar Germanicus (en) Traduki, Julia Drusilla (en) Traduki, Drusus Caesar (en) Traduki, Julia Livilla (en) Traduki, Agripino la pli juna, Ignotus Julius Caesar Germanicus (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo politikisto Redakti la valoron en Wikidata
vdr
Agrippina la maljuna sur bildo de Petro Paŭlo Rubens

Iulia Vipsania Agrippina (ankaŭ: Agrippina la maljuna, latine: Agrippina Maior; naskiĝinta en 14 a.K., mortinta la 18-an de oktobro 33 sur Ventotene/Pandataria) estis romia damo. Ŝi estis filino de Marcus Vipsanius Agrippa, nepino de Cezaro Aŭgusto kaj edzino de Nero Claudius Germanicus.

Vivo[redakti | redakti fonton]

Kun la edzo ŝi havis naŭ infanojn. Ŝia karaktero estis nobla kaj memkonfida sed nekapabla mastri la proprajn pasiojn. Post la morto de Germanicus - kiun ŝi ĉiam akompanis dumkampanje - ŝi perdis la konfidon de Livia kaj Tiberio. Ili pensis ke Agrippina strebu je politika potenco por la propraj infanoj. Ŝia malkompateco ankoraŭ plirapidigis ŝian socian perdiĝon. Ŝi devis ekziliĝi laŭ ordono de Tiberio (post kalumnio fare de Lucius Aelius Seianus) sur la insulon Pandataria. Du ŝiaj infanoj murditis de Seianus. Enekzile ŝi memmortigis sin per nemanĝo.

Nur unu ŝia filo, la posta imperiestro Kaligulo, postvivis ŝin. Ŝia statuo en la Kapitolaj Muzeoj de Romo verŝajne ne aŭtentikas.

Fonto[redakti | redakti fonton]

Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 1. Leipzig 1905, p. 180-181, kio legeblas tie ĉi interrete.