Saltu al enhavo

Ŝĉuĉja (vilaĝo)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ŝĉuĉja
(Щучья)
vilaĝo
vilaĝo
Oficiala nomo: Щучья
Deveno de nomo: Ezoka
Monaĥeja: Monastirskaja
Lando Rusio Rusio
Ŝtato Tjumena provinco
Regiono Urala federacia regiono
Distrikto Jarkova distrikto
kampara municipo Dubrovnoje kampara municipo
Ŝoseo P404
Rivero lago Ŝĉuĉje
Situo Ŝĉuĉja
 - koordinatoj 57° 12′ 53″ N 66° 41′ 14″ O / 57.21472 °N, 66.68722 °O / 57.21472; 66.68722 (mapo)
Loĝantaro  (2010)
Horzono UTC+5
Poŝtkodo 626061
ОКТМО 71658415121
OKATO 71258815005
Aŭtokodo 72
Telefonkodo +7 3452
Ŝĉuĉja (vilaĝo) (Rusio)
Ŝĉuĉja (vilaĝo) (Rusio)
DEC
Situo kadre de Rusio
Ŝĉuĉja (vilaĝo) (Tjumena provinco)
Ŝĉuĉja (vilaĝo) (Tjumena provinco)
DEC
Situo kadre de Tjumena provinco
Map
vdr

Ŝĉuĉja (ruse Щучья) estas vilaĝo en Jarkova distrikto (Tjumena provinco, Rusio), parto de Dubrovnoje kampara municipo (ruse Дубровинское сельское поселение).

Geografio

[redakti | redakti fonton]

Ŝĉuĉja situas en la sud-okcidenta parto de Tjumena provinco kaj la respektiva parto de Okcident-Siberia Malaltebenaĵo, ĉe meandra lago Ŝĉuĉje (Ezoka), sur la maldekstra bordo de la rivero Turo, je supermara alteco 48 metroj, proksimume 29 km sud-okcidente de vilaĝo Jarkovo, sude de P404. En la 1860-aj jaroj apuda rivero nomiĝis Protoka (Trafluejo) kaj la vilaĝo mem foje estis nomata Monastirskaja (Monaĥeja)[1].

Ĉirkaŭ Ŝĉuĉja
P404 rivero Meĵnica
P404 Ŝĉuĉja
lago Ŝĉuĉje rivero Turo

Loĝantaro

[redakti | redakti fonton]
Loĝantaro de Ŝĉuĉja
2010[2] - - - - - - - -
118 - - - - - - - -

Komence de la 1860-aj jaroj tie estis 80 kortoj, en kiuj loĝis 294 viroj kaj 315 inoj. Vilaĝanoj kultivis 200 desjatinojn (218,5 hektarojn) da grenaj kampoj, havis 170 ĉevalojn, 170 bovinojn, 500 ŝafojn, 50 kaprojn kaj 500 porkojn[3]. Lokanoj okupiĝis pri grenkultivado, iuj pri transportado de negocistaj varoj, fiŝkaptado, faris bastojn kaj bastomatojn, fiŝkaptajn retojn, ĉevalkovrilojn, gudron, feltobotojn, kolektadis salikajn ŝelojn por tanado de ledoj, laboris kiel ĉarpentistoj kaj forĝistoj, komercis je fojno, malriĉuloj dungiĝis al ŝipoj[1].

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. 1,0 1,1 Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и Ка, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 62. 
  2. Всероссийская перепись населения 2010 года. Численность населения и его размещение в Тюменской области (ruse). Arkivita el la originalo je 2023-08-29. Alirita 2014-05-10 .
  3. Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и Ка, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 67.