András Gombás
| András Gombás | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 16-an de januaro 1901 en Újszász |
| Morto | 10-an de februaro 1971 (70-jaraĝa) en Tiszavasvári |
| Lingvoj | hungara |
| Ŝtataneco | Hungario 
|
| Okupo | |
| Okupo | instruisto muzeologo hejmlanda esploristo
|
András Gombás [andrAŝ gombAŝ], laŭ la hungarlingve kutima nomordo Gombás András, estis hungara instruisto, lokhistoriisto, muzeologo.
András Gombás[1][2] naskiĝis la 16-an de januaro 1901 en Újszász, li mortis la 10-an de februaro 1971 en Tiszavasvári.
Biografio
[redakti | redakti fonton]András Gombás maturiĝis kun pedagogia licenco en kalvinana kolegio en Debrecen en 1920. Inter 1923–1951 kaj 1957–1963 li instruis en bazlernejo de Büdszentmihály, inter 1951–1953 en agronomia lernejo en la sama vilaĝo, inter 1953–1957 li laboris en agronomia maŝinstacio. Post la pedagogia kariero li estis muzeologo 2 jarojn en Nyíregyháza, sed en 1963 li fondis muzeon en Tiszavasvári kaj gvidis ĝin ĝis la emeritiĝo en 1968. Tamen ĝis sia morto li estis plu konsilisto en la muzeo. Li longe okupiĝis pri lokhistorio de Tiszavasvári. Li edziĝis en 1926.
Elektitaj kontribuoj
[redakti | redakti fonton]- Juhtartás Szentmihályon. (1963)
- Bűn és bűnhődés a régi Szentmihályon. (1964)
- Szentmihályi ólaskertek. (1965)
- Az 1850. évi szentmihályi parasztfelkelés. (1967)
- Lapok Tiszavasvári történetéből (1978)
Memorigiloj
[redakti | redakti fonton]- premio "Gombás András" ekde 2008
