Apolono

Apolono
Sekso	vira
Eble sama	Apolono, astrologia Suno, Solo, Belenus, Mogons, Bassoledulitanus, Kendrisos, Pirunenus, Dysprus
Familio
Patro	Zeŭso
Patrino	Leto
Edzo/Edzino	Uranio
Infanoj	Onciuso, Asklepio, Troilo, Aristeo, Ion son of Xuthus, Cycnus, Mopsus, Orfeo, Lino, Linus, Acraepheus, Aegipan, Amphithemis, Amphissus, Himeno, Garamas, Naxos, Cydon, Eleuther, Thestor, Oaxes, Idmono, Ialemus, Philammon, Coronus, Parthenus, Lycorus, Agreus, Iamus, Amfiarao, Icadius, Lycomedes, Laodocus, Polypoetes, Tenes, Linus, Anius, Syrus, Lapithes, Zeuxippus, Chaeron, Delphus, Ptous, Trophonius, Telmissus, Apis, Chariclo, Epidaurus, Erymanthus, Eŭridiko, Melaneus, Phemonoe, Megareus of Onchestus, Ismenus, Cicon, Philander, Phylacides, Dorus, Aeneus, Galeotes, Arabios, Kiniraso, Miletus, Autuchus, Branchus, Castalius, Centaurus, Cephisso, Apollonis, Borysthenis, Chrysorrhoas, Chryses, Koribantoj, Cynnes, Kiziko, Eriopis, Euripides, Curetes, Pythaeus
Amkunuloj	Manto, Paphos, Kiono, Acacallis, Aethusa, Antianeira, Kireno, Kaliopo, Terpsiĥoro, Klio, Koronida, Arsinoe, Corycia, Creusa, Dryope, Evadne, Hekabo, Hypermestra, Melia, Othreis, Parthenope, Proclia, Psamathe, Rhoeo, Sinope, Syllis, Talio, Thero, Thyia, Celaeno, Melaena, Thyria, Bolina, Rhodope, Philonis, Agathippe, Chrysothemis, Rhytia, Cia, Leuconoe, Areia, Babylon, Chrysorthe, Cleobule, Cyrene, Phthia, Cresse
	v • d • r

Vidu ankaŭ Apolonio kaj Dio Apolonio

Apolono^[1] (helene Ἀπόλλων) aŭ Febo (Φοῖβος "foibos") estas la filo de Zeŭso kaj de la Titanino Letoa. Li estas la frato de la ĝemela diino Artemisa, kaj la patro de Orfeo kaj Asklepio.

Apolono estis tre bonaspekta blonda juna viro. Li simbolis la ordon, la akordon, kaj la civilizacion. Li estis la patrono de la muziko, la medicino, kaj la orakolo. Ofte li portis pafarkon, liron, kaj laŭron.

Apolono kaj Artimesa estis ĝemeloj. Ili naskiĝis sur la insulo Deloso, ĉar ĉiu en Helaso temis la koleron de Hera, la ĵaluza edzino de Zeŭso. La diino Temisa donis nektaron kaj ambrozion al la infaneto Apolono, kaj la bebo rapide fariĝis plenkreskulo.

Apolono helpis al Pariso dum la Milito de Trojo.

La dio havas sub sia egido la Muzojn.

Partneroj kaj idaro

Amantoj	Amantinoj			Nekonata patrino
Cipariso Hiakinto	Akanto Arsinoo Asklepio Eriopiso Dafno Driopo Anfiso Etuso Eleŭtero	Hekubo Trojlo Polikseno Ĥiono Filamono Kaliopo Lino Orfeo Kasandro Kireno Aristeo Koroniso Asklepio Lamio Sibilo Leŭkotoo Manto Mopso	Psamato Lino Reo Anjo Sinopo Sirio Talio La Koribantoj Terpsikoro Lino Uranio Lino	Cikno Ciniraso Femonoo

Adorado

Peano estas helena kanto por honoro de Apolono aŭ milita kanto de venko kaj ĝojo (NPIV).

Bildaro

Referencoj

↑ Francisko Azorín indikas la nomon Apolo kaj difinas ĝin kiel Greka dio, naskita kun Artemisa en Delo, el Latona k. Jupitro; simbolo de la lumo, de la belo, de la harmonio; reprezentita de la artistoj kiel glora, nuda junulo, foje kun liro, sur luma sunĉaro. En Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 17.

Vidu ankaŭ

Kategorio Apolono en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Eksteraj ligiloj

http://winterscapes.com/kyklosapollon
http://www.gregoryferdinandsen.com/FCO2003/apollo.htm Arkivigite je 2007-04-01 per la retarkivo Wayback Machine
http://www.androphile.org/preview/Library/Mythology/Greek Arkivigite je 2006-02-08 per la retarkivo Wayback Machine
http://janusquirinus.org/essays/Apollo/MultifacetedGod.html

Bibliotekoj

[1] Francisko Azorín indikas la nomon Apolo kaj difinas ĝin kiel Greka dio, naskita kun Artemisa en Delo, el Latona k. Jupitro; simbolo de la lumo, de la belo, de la harmonio; reprezentita de la artistoj kiel glora, nuda junulo, foje kun liro, sur luma sunĉaro. En Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 17.

[1]