La loĝloko ricevis la militkrucon pro suferoj dum la Unua Mondmilito en majo de 1921. Ĝi havis nur ĉirkaŭ 100 loĝantoj en la 1960-aj jaroj. Fine de la 20a jarcento ĝi atingis pliigon de iome pli ol 50 %, do ĉirkaŭ 160 loĝantoj. Vidindaĵo estas la Sablejo de Châlons-sur-Vesle.