Chamberí (metroo de Madrido)
| Chamberí | |||||||
.jpg) Stacio Chamberí | |||||||
| metrostacio • subtera stacio | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Situo | |||||||
| Lando |  Hispanio
| ||||||
| Urbo | Madrido | ||||||
| Geografia situo | 40° 25′ 56″ N, 3° 41′ 52″ U (mapo)40.4323-3.69772Koordinatoj: 40° 25′ 56″ N, 3° 41′ 52″ U (mapo) | ||||||
| |||||||
 Chamberí | |||||||
| Kajoj | 2 | ||||||
| Historio | |||||||
| Malfermo | 1919 | ||||||
| Fermo | 1966 | ||||||
| Administrado kaj utiligado | |||||||
| Trafikanto |  Metroo de Madrido
| ||||||
| |||||||
La metrostacio Chamberí (esperante Ĉamberio) estas fermita stacidomo de la Metroo de Madrido, konvertita en muzeon la 25-an de marto 2008. La stacio estas sur la linio 1, inter la stacioj Iglesia kaj Bilbao, sub la Placo de Ĉamberio, en la samnoma distrikto.
Desegnita de la arkitekto Antonio Palacios, inaŭgurita la 17-an de oktobro 1919 kaj inspirita de la apero de la parizaj stacidomoj de la epoko, ĝi estis unu el la ok stacidomoj kiuj formis origine la metropolan fervojan reton de la ĉefurbo de Hispanio. Ĉi tiu arkitekto sukcesis mildigi la eblan nevolontecon de la publika uzado de subtera transporto, uzante brilajn, kolorajn kaj buntajn ornamaĵojn en spacoj en kontakto kun vojaĝantoj, ekzemple vestibloj, trairejaj tuneloj kaj platformoj, uzante amase tegolajn ŝtofojn kaj aliajn. Ceramikaj pecoj ankaŭ uziĝis. Ĝia dezajno plenumas la kriteriojn pri funkcio, simpleco kaj ekonomio. Multaj el la metroaj stacioj estis konvertitaj dum la Civila Milito en magazenojn kaj improvizitajn rifuĝojn por civitanoj dum aeraj bombadoj.
En la 1960-aj jaroj, pro la kresko de la trafiko de vojaĝantoj, Metroo de Madrido decidis pligrandigi la stacidomojn de la linio 1 por povi meti en servo novajn trajnojn el plej granda kapacito, ĝis ses vagonoj. Tiamaniere, la platformoj de ĉiuj stacioj estis etenditaj, el la 60 metroj, kiujn ili havis ekde ĝia inaŭguro, ĝis la 90 metroj, kiujn ili poste havus. Pro la teknika neebleco pligrandigi la stacion Chamberí pro ĝia kurba pozicio kaj ĝia proksimeco al tiuj de Bilbao kaj Iglesia, la Ministerio de Publika Laboro decidis fermi ĝin la 22-an de majo 1966.
La stacio restis neuzata dum pli ol kvardek jaroj, reduktante trajnorapidecon kiam ili transiris iliajn instalaĵojn, al kiuj la platformoj estis tranĉitaj por faciligi la cirkuladon. La fakto ke la eksteraj aliroj estis fortikigitaj permesis konservadon de multaj el la ĉiutagaj objektoj de la tempo, kiel reklamaj afiŝoj, turnokrucoj kaj eĉ fakturoj en la ujoj. Tamen, la stacio estis vandaligita.
La 31-an de aŭgusto 2006 komencis rekuperi la instaladojn por konverti ilin en muzeon. La 25-an de marto 2008, ĝi estis finfine inaŭgurita kaj remalfermita kiel unu el la du ejoj de Andén 0, la interpreta centro de la Metroo de Madrido.
Bildoj
[redakti | redakti fonton]-
Enirejo kaj elirejo -
Anoncejo cele al Vallecas -
Vidaĵo de la elirejo -
Distingilo de la stacio -
Itinera afiŝo ĉe la kajo -
Tunelo cele al Bilbao -
Anoncoj ĉe kaheloj
