Claude Nougaro
| Claude Nougaro | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 9-an de septembro 1929 en Tuluzo |
| Morto | 4-an de marto 2004 (74-jaraĝa) en 5-a arondismento de Parizo |
| Mortokialo | Pankreata kancero 
|
| Tombo | Garono
|
| Lingvoj | franca |
| Ŝtataneco | Francio
|
| Familio | |
| Patro | Pierre Nougaro
|
| Okupo | |
| Okupo | kantisto poeto kantoverkisto
|
| TTT | |
| Retejo | https://claudenougaro.fr/ |
Claude NOUGARO (Tuluzo, Francio, 9-an de septembro 1929 - Parizo, 4-an de marto 2004) estis kantisto de ĵazo kaj poeto franclingva. Li estis precipe konata pro la muzika aktiveco sed ankaŭ eventuale li estis pentristo kaj desegnisto. Naskiĝinte en artista familio itala-franca, ekde infaneco li aŭskultis muzikon de Glenn Molinero, Édith Piaf, Bessie Smith kaj Louis Armstrong en la radio.
Diskaro
[redakti | redakti fonton]- 1962: Claude Nougaro
- 1964: Claude Nougaro n° 2
- 1966: Bidonville
- 1967: Petit taureau
- 1969: Une soirée avec Claude Nougaro
- 1971: Sœur Ame
- 1973: Locomotive d'or
- 1974: Récréation
- 1975: Femmes et famines
- 1976: Plume d'ange
- 1977: Claude Nougaro
- 1978: Tu verras
- 1979: Nougaro 79
- 1980: Assez
- 1981: Chansons nettes
- 1982: Au New Morning
- 1983: Ami chemin
- 1985: Bleu Blanc Blues
- 1987: Nougayork
- 1989: Pacifique
- 1991: Une Voix dix doigts
- 1993: Chansongs
- 1994: Grand Angle Sur
- 1997: L'Enfant Phare
- 1998: Hombre et Lumière
- 2000: Embarquement Immédiat
- 2002: Enregistrement public au Théâtre des Champs-Elysées
- 2004: La note bleue (postmorta)
- 2005: L'intégrale studio (skatolo el 14 KD-oj + 1 DVD)