Gobio

	Gobio
	mongole: Говь, ĉine: 戈壁
	dezerto
	Dezerto Gobio el Mongola aŭtonomia regiono de Ĉinio
Landoj	Mongolio, Popola Respubliko Ĉinio
Najbaras kun	Tibeta Altebenaĵo, Altajo
Supermara alteco	1 000 m s. m.
Longo	1 500 km (932 mi), SudOr/SudOk
Larĝo	800 km (497 mi), Nordo/Sudo
Areo	1 295 000,0 km² (129 500 000 ha)
Geologia konsisto	Roko
Plantaro	Stepaj poacoj, Tamariko
Animalaro	5
Mito	Olgoj ĥorĥoj
	Vikimedia Komunejo: Gobi Desert
	Portalo pri Geografio

Ĉi tiu artikolo temas pri dezerto en Azio. Koncerne aliajn signifojn aliru la apartigilon Gobio (apartigilo).

Gobio (ĉine: 戈壁(沙漠) [Gēbì (Šāmò)]; mongole: Говь [Gowi] ) estas unu el la plej malnovaj kaj la plej grandaj dezertoj de la mondo. Ĝi estas la plej granda dezerto de Azio.

Kompare kun ceteraj sekaj teritorioj ĝi havas kelkajn neregulaĵojn, kiuj tre diferencigas ĝin de la ceteraj. Ĝi etendiĝas en norda Ĉinio kaj suda Mongolio.

La vorto "gobi" devenas de la mongola lingvo, kie ĝi signifas grandegan sekan terenon.

Amplekso de la dezerto estas 1.295.000 km².

Gobi estas malvarma dezerto, ĝi situas 900 metrojn super la nivelo de maro.

Pejzaĝo de dezerto Gobio en provinco Ömnögovi, Mongolio

Gobio kaj Esperanto

En la kvina kanto de la verko de Abel Montagut nome Poemo de Utnoa okazas asembleo de la Gobanoj (eksterteranoj). Tie oni akceptas, ke oni plikuraĝigu la malfortigitan Utnoan (nome la ĉefrolulo Noa) pere de la drogo anoŭdo. Inna malsupreniras kaj liveras ĝin al Noa. Je ties efiko aperas antaŭ li la poeto Valmikio kiu montras al li la enormajn atingojn de la estonta homaro, se li sukcesas savi ĝin, nome, en Azio, el Ĉina Murego al insulo Srilanko. Jen kion oni montras el Gobio:

Al Hju-Ĉan ili venas, ĉe la dezerto de Gobi,

kie leviĝas tombo de l'Imperia Majesto.

Jen centoj da skulptistoj plurloke tajlas argilajn

figurojn de soldatoj kaj de ĉevaloj en ordo

laŭ ĝustaj dimensioj, kiuj fosaĵe parados.

^[1]