Diogo de Castilho
| Diogo de Castilho (1490-1574) | ||
|---|---|---|
![Klaŭstro, Monaĥejo de la pt:Serra do Pilar[1], Vila Nova de Gaia.](/wiki/Dosiero:Mosteiro_da_Serra_do_Pilar_Vila_Nova_de_Gaia_IMG_7308.jpg)
| ||
| Persona informo | ||
| Diogo de Castilho | ||
| Naskiĝo | 1490 en Trasmiera, Kantabrio, Hispanio | |
| Morto | 22-an de aŭgusto 1574 en Koimbro, Portugalio | |
| Lingvoj | portugala vd | |
| Ŝtataneco | Reĝlando Portugalio  vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | arkitekto skulptisto vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Diogo de Castilho estis portugala hispandevena arkitekto kaj konstruestro, pli juna frato de João de Castilho (1470-1552), aktiva en Portugalio ekde 1559-a ĝis sia morto. Li estis precipe ligita al la urbo Koimbro, kie li disvolvis intensan agadon (kiel arkitekto-kontraktisto, li havis brigadojn de laboristoj en samtempaj projektoj), markante la finan gotikan periodon (intervenoj en la Monaĥejo de Santa Cruz, en la Monaĥejo de São Marcos en Koimbro, ktp.) kaj la apero de la nova renesanca lingvo (Universitataj Kolegioj sur Strato da Sofia, ktp.), ankaŭ okupinte elstarajn poziciojn ene de la amplekso de la urbovivo. Dum pli ol kvindek jaroj, li laboris en partnereco kun pt:João de Ruão (1500-1580). Kun li Diogo partoprenis en la renovigaj laboroj de la Monaĥejo de Kristo, en Tomar. Li ankaŭ anstataŭigis Marcos Pires (1471-1521) en la verkoj ĉe la Universitato de Koimbro kiam li mortis.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Li unue laboris kun sia frato, en 1517, pri la katedralo de Vizeŭ. Lia nomo estis menciita en 1524 por laboro ĉe la Monaĥejo de la hieronimanoj de Belém. Li laboris en Belém kun sia filo, Jerónimo de Castilho, kiu estis armea arkitekto.
La 7-an de Aprilo, 1524-a, li estis nomumita majstro de verkoj de Koimbro (mestre da obra dos Paços de Coimbra ) anstataŭe de Marcos Pires kiu mortis en 1522. Li laboris en la reĝaj palacoj de Koimbro, sur la monaĥejo de la Sankta Kruco, la Altlernejoj de Arto kaj São Jerónimo, sur la riparo de la ponto.
Inter 1522 kaj 1526 li dizajnis la Manuelinan stilan portalon de la preĝejo de la Monaĥejo de la Sankta Kruco en Koimbro skulptita fare de Nicolas de Chantereine. La preĝejo estis modifita fare de Diogo Boitaca (14460-1527) kun Marcos Pires por la navo laŭ Manuelina stilo, tiam, ĉirkaŭ 1530, de Diogo de Castilho por la koruso kun ĝia stela volbo, kaj la skulptisto Jean de Rouen aŭ Johano de Rueno. En 1528 li estis menciita en kontrakto por la rekonstruo de la portalo kaj la kupoloj de la monaĥejo. Ĝi estis lia lasta laboro en gotika inspiro. Dum pli ol kvindek jaroj, li laboris en partnereco kun Jean de Rouen. Tiam li forlasus la gotikan stilon je la renesanca arkitekturo.
En April 1529 li subskribis kontrakton koncerne la preĝejon de Góis por kiu li devis konstrui kapelon kaj la tombon de Dom Luís da Silveira, 1-a Grafo de Sortelha kaj Sinjoro de Góis. La laboron faris la laborrenkontiĝo kun Diogo de Castillo. Tio estis la unua projekto en kiu estas menciita Diogo de Torralva. Tiu ĉi kontrakto antaŭzorgis pri konstruado de palaco por la grafo en Góis.
En 1537, kune kun Johano de Rueno, li komencis la konstruadon de la nova monaĥejo de la Serra do Pilar, en la paroĥo de Santa Marinha en la municipo de Vila Nova de Gaia.
La Universitato de Koimbro estis definitive establita en Koimbro ĉe la Reĝa Palaco la 24-an de septembro 1537 fare de reĝo Dom Johano la 3-a. Post la fondo de la Kolegio de Nia Sinjorino de la Karmelanoj (Nossa Senhora do Carmo) por ricevi la klerikojn kiuj studis ĉe la Universitato de Koimbro, en 1540. Diogo de Castilho kompletigis la konstruadon de la novicejo, en 1548.
Reĝo Dom Johano la 3-a fondis la Kolegion de Gracio (Kolegio de Nossa Senhora da Graça) de la ermitoj de Sankta Aŭgusteno en 1543. Ĝi estis integrigita al la Universitato de Koimbro en 1549. La kolegio kaj la preĝejo estis konstruitaj fare de Diogo de Castilho.
En 1547 li dizajnis la planojn por novaj verkoj de la Kolegio de Sankta Tomaso de Koimbro en la antaŭa Sankta monaĥejo de Sankta Dominiko, laŭ la peto de la rektoro de Sankta Tomaso, Frato Martinho de Ledesma.
La 18-an de marto 1547, reĝo Dom Johano la 3-a nomis lin kavaliro de la Reĝa Domo, majstro de la masonaĵaj verkoj de la universitato. En 1565 li komencis laboron sur la Kolegio de São Jerónimo, en Koimbro.
Laŭ la strato Sofia (Sofio, greka vorto por saĝo kaj scienco), li poste laboris ĉe la Preĝejo de Sankta Johano (Igreja de São João das Donas), la Monaĥejo de la Sankta Kruco (pt:Mosteiro de Santa Cruz), la Karmelana Kolegio (Colégio do Carmo), la Kolegio de la Gracoj), la Artkolegio (Colégio das Artes), kaj la Colégio de São Tomás.
Li mortis antaŭ la 22-an de aŭgusto 1574, je pli ol okdek jaroj de aĝo.