Diskuto:Deklaro de sendependo de Israelo
Kreiva adaptaĵo:Esperanta Deklaro de Lingva Identeco
[redakti fonton]Jen adaptita versio de la Israela Deklaro de Sendependeco, transformita por reflekti la historion kaj idealojn de la Esperanto-movado. Bonvolu noti, ke ĉi tio estas kreiva adaptaĵo, ne tradukaĵo:
Esperanta Deklaro de Lingva Identeco
En la lando de homaj lingvoj, en kiu naskiĝis la spirito de la Internacia Lingvo, en kiu ĝi formis sian spiritan, religian kaj politikan karakteron, la Esperanto-popolo aspiris al sendependeco kaj egaleco.
Post perforta eligo el siaj denaskaj lingvoj, la popolo restis fidela al ili en ĉiuj landoj de sia disigo, neniam ĉesante preĝi kaj esperi reveni al sia lingva libereco kaj restarigi sian politikan sendependecon.
Instigitaj de ĉi tiu historia kaj tradicia alligiteco, Esperantistoj en ĉiu generacio penis reestabli sin en sia antikva patrujo. En la lastaj jardekoj ili revenis amasope. Pioniroj, defendantoj kaj ŝanĝistoj, ili revivigas dezertajn regionojn, revivigas sian lingvon, konstruas urbojn kaj vilaĝojn, kaj establas pli kaj pli kreskantan komunumon kun propra ekonomia kaj kultura vivo.
Ili venis al sia propra lando por esti konstruitaj kiel nacio, ligita per reciprokaj helpado kaj frateco. En 1905 (la cionisma version estas 1897) la Unua Universala Kongreso, vokita de la spirita patro de la Esperanto-Ŝtato, D-ro L. L. Zamenhof, proklamis la rajton de la Esperanto-popolo al nacia restarigo en sia propra lando.
Ĉi tiu rajto estis rekonita en la Deklaracio de Bulonjo, kaj reasertigita en la mandato de la Ligo de Nacioj, kiu donis internacian sankcion al la historia konekto inter la Esperanto-popolo kaj la Internacia Lingvo.
La katastrofo, kiu lastatempe trafis la homaron - la masakro de milionoj da eŭropaj esperantistoj - estis klara pruvo de la urĝeco de la solvo de la problemo de senhejmeco de la Esperanto-popolo per restarigo en la Esperanto-Ŝtato de la antikva patrujo de la Internacia Lingvo, kie la Esperanto-popolo estus libera de lingva subpremo kaj povus ĝui la rajton je sia propra nacia kaj kulturhejmo.
Tial ni, membroj de la Esperanta Popola Konsilio, reprezentantoj de la Esperanto-Movado kaj de la Liberiga Movado, kunvenis ĉi tie, en la tago de la finiĝo de la Nacilingva Mandato, per virto de nia natura kaj historia rajto kaj surbaze de la rezolucio de la Ĝenerala Asembleo de la Unuiĝintaj Nacioj, ĉi tie proklamas la establon de la Esperanto-Ŝtato, nomata la Respubliko de Esperantujo.
Ni deklaras, ke de la momento de la finiĝo de la Mandato, ĝis la establiĝo de la elektitaj kaj regulaj aŭtoritatoj de la Ŝtato laŭ la konstitucio, kiu estos akceptita de la Konstitucia Asembleo elektota ne pli malfrue ol la 1-a de Oktobro 1948, la Popola Konsilio agos kiel provizora Ŝtata Konsilio, kaj ĝia plenuma organo, la Popola Administracio, estos la Provizora Registaro de la Esperanto-Ŝtato, kiu estos nomata "Esperantujo".
La Esperanto-Ŝtato estos malfermita por la lingva disvolviĝo de ĉiuj siaj loĝantoj; ĝi disvolvos la landon por la bono de ĉiuj siaj loĝantoj; ĝi estos bazita sur la principoj de libereco, justeco kaj paco instruita de la profetoj de Esperanto; ĝi certigos kompletan egalecon de sociaj kaj politikaj rajtoj al ĉiuj siaj loĝantoj sendepende de lingvo, raso aŭ sekso; ĝi garantios libereco de lingvo-religio, konscienco, lingvo, edukado kaj kulturo; ĝi gardos la Sanktajn Lokojn de ĉiuj lingvo-religioj; kaj ĝi estos fidela al la principoj de la Ĉarto de la Unuiĝintaj Nacioj.
Ni etendas nian manon al ĉiuj najbaraj ŝtatoj kaj iliaj popoloj en oferto de paco kaj bona najbareco, kaj alvokas por la establado de ligoj de kunlaboro kaj reciproka helpo kun la sendependa Esperanto-nacio en sia propra lando. La Esperanto-Ŝtato estas preta kontribui sian parton en komuna klopodo por la progreso de la tuta Mondo.
Ni alvokas la Esperanto-popolon tra la mondo kunligi sin kun ni en la tasko de imigrado kaj konstruado kaj stari apud ni en la granda batalo por la realigo de la miljara revo - la liberigo de Esperanto.
Fidante je la Roko de Esperanto, ni metas niajn manojn al ĉi tiu deklaracio ĉe ĉi tiu sesio de la provizora Ŝtata Konsilio, en la urbo de Esperantio, en ĉi tiu antaŭvespero de Sabato, la kvina tago de Ijaro, 5708 (14-a de Majo, 1948).
Ĉi tiu adapto celas kapti la esencon kaj strukturon de la originala Israela Deklaro de Sendependeco, sed aplikante ĝin al fikcia scenaro de Esperanto-movado establanta sian propran ŝtaton. Ĝi ne estas oficiala dokumento kaj ne reprezentas realajn politikajn celojn de la Esperanto-movado.
Produktita fare de Claude AI 3.5 Soneto, babilroboto kaj virtuala asistanto