Saltu al enhavo

Eŭropa esplorado de Aŭstralio

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Melchisédech Thévenot (1620?-1692): mapo de Nova Holando 1664, surbaze de mapo fare de la nederlanda kartografo Joan Blaeu. Tio estas tipa mapo de la Ora Epoko de nederlanda kartografio. Aŭstralazio dum la Ora Epoko de nederlanda esplorado kaj eltrovaĵo (ĉ. 1590s-1720s): inkluzive de Nov-Gvineo (Nov-Gvineo), Nova Holando (kontinenta Aŭstralio), Van Diemen's Land (Tasmanio), kaj Nov-Zelando (Nov-Zelando).

La eŭropa esplorado de Aŭstralio unue komenciĝis en februaro 1606, kiam nederlanda navigisto Willem Janszoon alteriĝis en Kabjorka Duoninsulo kaj en oktobro tiun jaron kiam hispana esploristo Luís Vaz de Torres velis tra, kaj navigis, Toresa Markolo insuloj.[1] Dudek naŭ aliaj nederlandaj navigistoj esploris la okcidentajn kaj sudajn marbordojn en la 17-a jarcento, kaj sinkronigis la kontinenton Nova Holando. La plej multaj el la esploristoj de tiu periodo finis ke la ŝajna manko de akvo kaj fekunda grundo igis la regionon malracia por koloniigo.

Aliaj eŭropaj esploristoj sekvis ĝis, en 1770, leŭtenanto James Cook mapis la orientan marbordon de Aŭstralio por Britio. Poste, post la morto de Cook, Joseph Banks rekomendis sendi kondamnitojn al Botany Bay (nun en Sidnejo), Novsudkimrio. Unua Floto de britaj ŝipoj alvenis ĉe Botany Bay en januaro 1788[2] por establi punkoloion, la unuan kolonion sur la aŭstralia kontinento. En la jarcento kiu sekvis, la britoj establis aliajn koloniojn sur la kontinento, kaj eŭropaj esploristoj enriskiĝis en ĝian internon.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]
  1. Brett Hilder (1980) The Voyage of Torres. University of Queensland Press, St. Lucia, Queensland. (ISBN 0-7022-1275-X)
  2. Lewis, Balderstone and Bowan (2006) p. 25