Saltu al enhavo

Elementaj principoj de milita propagando

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Bildo de la esperanta eldono

Elementaj principoj de milita propagando (Principes élémentaires de propagande de guerre) estas monografio de la belga sociologo Anne Morelli, eldonita en 2001. Ĝia subtitolo rekomendas la 10 bazajn principojn de milita propagando kiel "uzeblaj dum malvarma, varma aŭ malvarma milito".

La dek "ordonoj" de propagando, kiujn Anne Morelli ellaboras en ĉi tiu verko estas, antaŭ ĉio, analiza kadro por pedagogiaj celoj kaj por amaskomunikilara analizo.

La dek principoj de milita propagando

[redakti | redakti fonton]

Morelli ne deziras preni flankojn aŭ defendi "diktatorojn", sed montri la regulan uzadon de la dek principoj en la amaskomunikilaro kaj en socio. En serio de dek pedagogiaj ĉapitroj, Anne Morelli ilustras per ekzemploj ĉiun el la dek principoj:

  1. Ni ne deziras militon;
  2. Nur la alia flanko respondecas pri la milito;
  3. La malamiko havas la vizaĝon de la diablo (aŭ “La terura deĵoranto”);
  4. Noblan kaŭzon ni defendas kaj ne proprajn interesojn;
  5. La malamiko konscie provokas kruelaĵojn, kiam ni faras misagojn, estas nevole;
  6. La malamiko uzas malpermesitajn armilojn;
  7. Ni suferas malmulte da pereoj, tiuj de la malamiko estas egaj;
  8. La artistoj kaj intelektuloj subtenas nian kaŭzon;
  9. Nia kaŭzo havas sanktan karakteron ;
  10. Tiuj kiuj esprimas dubon pri la propagando estas perfiduloj.

Ĉi tiu lasta principo kompletigas ĉiujn aliajn, Morelli klarigas. Kiu ajn pridemandas eĉ unu el la principoj estas nepre kunlaboranto. Estas nur du flankoj, unu bona kaj la alia malbona.

Sekve, Morelli diras, oni faras ĉion eblan por malhelpi doni kritikan opinion sen kuri la riskon de "linĉa procezo en la amaskomunikilaro". La normala plureco de opinioj ne pli longe ekzistas, ĉiu kontraŭstaro estas silentigita kaj diskreditita de falsaj argumentoj.

En recenzo de H-Soz-Kult la 29-an de junio, 2005, Lars Klein de la Universitato de Göttingen skribas post kiam li laŭdis la gravecon de la temo kaj la utilecon de ŝia analizo, Morelli ne donas klarigon tio ĉu "la amaskomunikilaro" mem estas aganta sendepende, ĉu ĝi sekvas politikajn aŭ komercajn interesojn kaj ĉu ĝi konscie aŭ nur nepripense fitraktas la "bonan fidon" de la civitanoj. "Ĝuste ĉar ŝi uzas la tutan dekan ĉapitron [...] por montri kiom grava amaskomunikilara alkrociĝas al ĝia 'propra flanko', pliaj kaj pli klaraj klarigoj estus estintaj dezirindaj."[1]

Literaturo

[redakti | redakti fonton]

Originala verko en la franca, Principes élémentaires de propagande de guerre (eo: Elementaj principoj de militpropagando) estas libro, eldonita en 2001, de la historiistino Anne Morelli, profesoro de la Universitato Libera de Bruselo kaj specialisto pri historia kritiko aplikata al modernaj amaskomunikiloj. Ĝi estis tradukita en la nederlandan, italan, hispanan, germanan kaj japanan.

  • (eo) Elementaj principoj de milita propagando, uzeblaj dum malvarma, varma aŭ malvarma milito, trad. Jean-Claude Thumerelle, eld. Espéranto-France, 2024, 130 paĝoj, ISBN 978-2-4942610-0-6
  • (de) Die Prinzipien der Kriegspropaganda (trad. Marianne Schönbach), eld. zu Klampen, 2004, 156 paĝoj (dua eldono en 2014)
  • (es) Principios elementales de la propaganda de guerra: utilizables en caso de guerra fría, caliente o tibia (traduko Eva Sastre Forest), eld. Hiru, 2001, 158 paĝoj
  • (it) Principi elementari della propaganda di guerra. Utilizzabili in caso di guerra fredda, calda o tiepida... (traduko S. Calzavarini), Eld. Ediesse, 2005, 146 paĝoj
  • (nl) Elementaire principes van oorlogspropaganda: bruikbaar in geval van koude, warme of lauwe oorlog... (tradukita de E. Peeters), Eld. Epo, 2003, 127 paĝoj
  • (eo) Elementaj principoj de milita propagando, uzeblaj dum malvarma, varma aŭ malvarma milito (trad. Jean-Claude Thumerelle), eld. Espéranto-France, 2024, 130 paĝoj
  • (jp) 戦争プロパガンダ10の法則

Noto kaj referencoj

[redakti | redakti fonton]

Tiu ĉi artikolo estas parta traduko de la artikolo The Basic Principles of War Propaganda en la angla vikipedio, listo de aŭtoroj.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]