Saltu al enhavo

Emmanuel Le Maout

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Emmanuel Le Maout
Persona informo
Emmanuel Le Maout
Naskiĝo 29-an de decembro 1799 (1799-12-29)
en Guingamp
Morto 16-an de majo 1877 (1877-05-16) (77-jaraĝa)
en Saint-Germain-en-Laye
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater lycée Georges-Clemenceau (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo botanikisto
kuracisto
natursciencisto
ornitologo
universitata instruisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Natural science (en) Traduki, medicino kaj plantoscienco Redakti la valoron en Wikidata vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Jean-Emmanuel-Marie Le Maout (29a de Decembro 1799, Guingamp – 23a de Junio 1877, Parizo) estis franca natursciencisto.

En 1842, Le Maout diplomiĝis kiel kuracisto en la Universitato de Parizo, kie li iĝis fakulo pri naturaj sciencoj en la Fakultato de Medicino. Li poste li instruis private pri literaturo kaj natura historio. Li ricevis la Legion de Honoro en 1869.

En 1854, la botanikisto Hugh Algernon Weddell publikigis Maoutia kiu estas genro de arbustoj de arboj en la familio Urtikacoj kaj nomis ĝin liahonore.[1]

  • Le Jardin des Plantes (1842, 2 vol. in-8), kun Louis Couailhac (1810–1885) kaj Pierre Bernard (1810–1876).
  • Cahiers de physique, de chimie et d'histoire naturelle (1841, in-4)
  • Leçons analytiques de lecture à haute voix (1842, in-8; nouvelle édition, 1856)
  • Leçons élémentaires de botanique, précédées d'un Spécimen, en 1843 (2 part, avec 500 gravures, 1845, 3e édition, 1867)
  • Atlas élémentaire de botanique (1848, 1684 fig.)
  • Les Mammifères et les Oiseaux (1851–1854, 2 vol. gr. in-8, illustrés),
  • Flore élémentaire des jardins et des champs (1855, in-18, 2e édition, 1865)
  • Traité général de botanique (1867, in-4, 5 500 figures) kun Joseph Decaisne (1807–1882).[2]
  • Les Trois Règnes de la Nature Tournefort Linné Jussieu (Curmer, 1851).

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Maoutia Wedd.. Plants of the World Online. Alirita 30a de Septembro 2022 .
  2. Le Maout & Decaisne 1873.

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]