Enrique San Francisco
| Enrique San Francisco | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Naskonomo | Rogelio Enrique San Francisco Cobo | |
| Naskiĝo | 10-an de marto 1955 en Madrido | |
| Morto | 1-an de marto 2021 (65-jaraĝa) en Madrido | |
| Mortis pro | Naturaj kialoj  vd
| |
| Mortis per | Pneŭmonito vd
| |
| Tombo | Colmenar Viejo vd
| |
| Lingvoj | hispana vd | |
| Ŝtataneco | Hispanio vd
| |
| Familio | ||
| Patro | Vicente Haro vd
| |
| Profesio | ||
| Alia nomo | El Follón vd | |
| Okupo | spanish legionary (en)  aktoro komikisto vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Rogelio Enrique San Francisco Cobo, konata kiel Quique San Francisco (Madrido, 10a de marto 1955 - samloke, 1a de marto 2021), estis hispana humuristo kaj aktoro.
Lia kinkariero estis speciale aktiva dum la 1970-aj kaj la unua duono de la 1980-aj jaroj, kiam li estis diboĉulo kaj drogomaniulo je heroino. Li estis aktoro specializita en filmoj pri deliktuloj "cine quinqui", multaj el kiuj mortis tiukadre, dum li supervivis. En tiu kunteksto li intervenis en kelkaj filmoj reĝisoritaj de Eloy de la Iglesia, kiel Navajeros (1980), Colegas (1982), kaj El pico (1983).
En la lastaj jaroj li centriĝis en televido, ĉefe per rolo de la kelnero kaj trinkejestro Tinín en la serio de TVE Cuéntame cómo pasó (2001-2008), sed lia rolulo malaperis provizore de la serie, ĉar la aktoro suferis trafikakcidenton.
Filmoj
[redakti | redakti fonton]- Hombres y mujeres de blanco (1962), de Enrique Carreras.
- Diferente (1962), de Luis María Delgado.
- Fin de semana (1964), personaje: Felipín, de Pedro Lazaga.
- El aprendiz de clown (1967), de Manuel Esteba Gallego.
- La banda del Pecas (1968), de Jesús Pascual Aguilar.
- Un invierno en Mallorca (1969), de Jaime Camino.
- Los crímenes de Petiot (1973), de José Luis Madrid.
- Estoy hecho un chaval (1975), de Pedro Lazaga.
- La larga noche de los bastones blancos (1977), de Javier Elorrieta.
- Las truchas (1978), de Jose Luis García Sánchez.
- Arriba Hazaña (1978), de José María Gutiérrez.
- Sentados al borde de la mañana, con los pies colgando (1978), de Antonio José Betancor.
- Navajeros (1980), de Eloy de la Iglesia.
- Maravillas (1981), de Manuel Gutiérrez Aragón.
- La mujer del ministro (1981), de Eloy de la Iglesia.
- Colegas (1982), de Eloy de la Iglesia.
- El pico (1983), de Eloy de la Iglesia.
- El pecador impecable (1987), de Augusto Martínez Torres.
- Amanece, que no es poco (1988), de José Luis Cuerda.
- Pareja enloquecida busca madre de alquiler (1990), de Mariano Ozores.
- La huella del crimen: El crimen del expreso de Andalucía (TV) (1991), de Imanol Uribe.
- Orquesta Club Virginia (1992), de Manuel Iborra.
- Acción mutante (1993), de Álex de la Iglesia.
- Tirano Banderas (1993), de José Luis García Sánchez.
- La mujer de tu vida: La mujer gafe (TV) (1994), de Imanol Uribe.
- La mujer de tu vida: La mujer vacía (TV) (1994), de Manuel Iborra.
- Así en el cielo como en la tierra (1995), de José Luis Cuerda.
- La ley de la frontera (1995), de Adolfo Aristarain.
- Belmonte (1995), de Juan Sebastián Bollaín.
- Hotel y domicilio (1995), de Ernesto Del Río.
- El asesino de la calle Pradillo (1996), de Pablo Barrera
- La leyenda de Balthasar el castrado (1996), de Juan Miñón.
- Pintadas (1997), de Juan Estelrich Jr.
- Pepe Guindo (1999), de Manuel Iborra.
- París-Tombuctú (1999), de Luis García Berlanga.
- Más pena que gloria (2001), de Víctor García León.
- El chocolate del loro (2004), de Ernesto Martín Ataz.
- Sinfín (2005), de Manuel Sanabria y Carlos Villaverde.
- Hot Milk (2005), de Ricardo Bofill Maggiora.
- La dama boba (2005), de Manuel Iborra.
- La crisis carnívora (2008), de Pedro Rivero.
- Save the Zombies (2013), de Federico López.
- Sin rodeos (2018), de Santiago Segura.
- 4 latas (2019), de Gerardo Olivares.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Enrique San Francisco en la hispana Vikipedio.