Gabrovo

Ĝemelurboj
	Petaĥ Tikva (2016–); Aalst (2010–); Kumanovo (2009–); Ĉernihivo (2007–); Nowy Sącz (2005–); komunumo Panevėžys (2004–); Panevėžys (2004–); Sisak (en) (2004–); Ŝeki (2004–); Prešov (2004–); Mitiŝĉi (2002–); Mittweida (2000–); Thun (1998–); Mahiljoŭ (1967–); Kavala (en) vd

Gabrovo · Габрово
provinca ĉefurbo ; urbo en Bulgario ; municipa ĉefloko ; mezgranda urbo (20 ĝis 100 mil urbanoj) vd
Flago	Blazono
Administrado
Ŝtato	Bulgario
Provinco	provinco Gabrovo
Ĝemelurboj
	Petaĥ Tikva (2016–); Aalst (2010–); Kumanovo (2009–); Ĉernihivo (2007–); Nowy Sącz (2005–); komunumo Panevėžys (2004–); Panevėžys (2004–); Sisak (en) (2004–); Ŝeki (2004–); Prešov (2004–); Mitiŝĉi (2002–); Mittweida (2000–); Thun (1998–); Mahiljoŭ (1967–); Kavala (en) vd
Poŝtkodo	5300
Telefonkodo	(+359) 066
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	51 398 (2024) [+]
Loĝdenso	220 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	42° 52′ N, 25° 19′ O (mapo)42.87424225.31784Koordinatoj: 42° 52′ N, 25° 19′ O (mapo) [+]
Alto	392 m [+]
Areo	233 817 000 km²
Horzono	Orient-Eŭropa Horzono [+]
	Gabrovo · Габрово (Bulgario)
	Situo de Gabrovo · Габрово
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Gabrovo [+]
	v • d • r

La urbo Gabrovo - bulgare Габрово - estas inter la plej malgrandaj el la 28 provincaj ĉefurboj de la ŝtato kaj situas en la centro de Bulgario. Ĝi estas la administra centro de la samnoma provinco (oblasto) kaj havas loĝantaron de ĉirkaŭ 67 012 homoj - pli-malpli 49% el la provinco loĝantaro. Temas pri industria areo kie oni prilaboras ŝuojn, meblojn, teksaĵojn, ledon ktp.

Ĝi situas nordoriente de la urbo Plovdiv.

Humoro

La urbo estas enlande konata kiel sidejo de humuro kaj anekdotoj. Maje okazas humora festivalo. Estas Muzeo de Humoro kaj Satiro, kies simbolo estas nigra kato kaj ĉe kies pordo staras skulptaĵoj de Don Kiĥoto kaj lia ŝildisto Sanĉo. Estas ankaŭ Nacia Muzeo pri Edukado.

Veturiloj registritaj en la urbo samkiel la ĉirkaŭaj municipoj de la provinco rekoneblas per la regiona aŭtokodo EB.

En Esperanto aperis en 1982 Anekdotoj pri gabrovanoj kaj en 1990 Anekdotoj el Gabrovo.