Saltu al enhavo

Graflando Manderscheid

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Graflando Manderscheid
10-a jarcento – 1488
historia teritorio
Geografio
Ĉefurbo:
Loĝantaro
Ŝtat-strukturo
Antaŭaj ŝtatoj:
Postsekvaj ŝtatoj:
Elstaraj historiaj eventoj
Diplomatiaj rilatoj
vdr
Blazono de Manderscheid
Blazono de Manderscheid-Blankenheim
la graflando Manderscheid en la 14a jarcento

La graflando Manderscheid devenas al la gento Manderscheid, kiu estis longtempe unu el la plej potencaj familioj en la germana regiono Ejfelo. En la jaro 1461 la imperiestro nomumis la familion regnaj grafoj. En la jaro 1488 oni dividis la posedaĵojn de la familio.

Dietrich la 3-a, kiu ricevis la heredaĵojn Schleiden kaj graflando Blankenheim, entronigis siajn filojn Johann, Konrad kaj Wilhelm. Johann formis la linion Manderscheid-Blankenheim-Gerolstein, Wilhelm la linion Manderscheid-Kail, Konrad (Cuno) la linion Manderscheid-Schleiden.

En la jaro 1780 formortis la familio de la grafoj de Manderscheid-Blankenheim laŭ la vira heredlinio. La plej lasta grafino Augusta von Manderscheid-Blankenheim estis edzinigita al la bohemia grafo Philipp Christian von Sternberg.[1] Tiu branĉo de la familio nomas sin ekde tiam Sternberg-Manderscheid.

La Gento Manderscheid ĝis 1488

[redakti | redakti fonton]
origina blazono de la grafoj de Manderscheid
la malsupra burgo de Manderscheid (Nider Manderscheidt) en la jaro 1576
ruino de la malsupra burgo de Manderscheid, fone la ruino de la supra burgo

[2]

La Ascendo de la Domo Manderscheid

[redakti | redakti fonton]
graflando Manderscheid sur mapo de 1696. (A.-H. Jaillot)

Episkopa kverelo de Treviro

[redakti | redakti fonton]

Sieĝado de Treviro

[redakti | redakti fonton]

La Familiaj Linioj de la Domo Manderscheid

[redakti | redakti fonton]
Manderscheid-Schleiden
Manderscheid-Kail
Manderscheid-Blankenheim-Gerolstein

Forpelado fare de la Francoj

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. http://thepeerage.com/p11636.htm
  2. Gerhard Köbler: Historisches Lexikon der Deutschen Länder, C.H.Beck, 2007, S. 409. (Google Books)

Literaturo

[redakti | redakti fonton]
  • Werner P. D´hein: Vulkanland Eifel. Natur- und Kulturführer, mit 26 Stationen der "Deutschen Vulkanstraße". Gaasterland Verlag, Düsseldorf 2006, ISBN 3-935873-15-8.
  • Eva Lacour: Kriminalität in den Grafschaften Manderscheid-Blankenheim und Manderscheid-Gerolsheim. In: Zeitschrift für Rechtsgeschichte – Germanistische Abteilung. 2000, S. 518–549.
  • Adolf Kettel: Kleriker im Hexenprozeß. Beispiele aus den Manderscheider Territorien und dem Trierer Land. In: Gunther Franz (Hrsg.): Methoden und Konzepte der historischen Hexenforschung. Trier 1998, ISBN 3-87760-126-X, S. 169–191.
  • Adolf Kettel: Hexenprozesse in der Grafschaft Gerolstein und in den angrenzenden kurtrierischen Ämtern Prüm und Hillesheim. In: Gunther Franz (Hrsg.): Hexenglaube und Hexenprozesse im Raum Rhein-Mosel-Saar. Trier 1995, ISBN 3-87760-123-5, S. 355–388.
  • Vera Torunsky (Bearb.): Die Manderscheider. Eine Eifeler Adelsfamilie. Herrschaft, Wirtschaft, Kultur. Rheinland-Verlag, Pulheim 1990, ISBN 3-7927-1152-4.
  • Peter Neu: Geschichte und Struktur der Eifelterritorien des Hauses Manderscheid. Vornehmlich im 15. und 16. Jahrhundert. Bonn 1972, ISBN 3-7928-0293-7.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]

Dietrich III. als Erbe von Blankenheim und Gerolstein Arkivigite je 2014-04-07 per la retarkivo Wayback Machine