Iecava
Iecava | |
germane Eckau | |
Urbo | |
|
|
Lando | Latvio |
---|---|
Municipo | Bauska |
Historia regiono | Livonio aŭ Livlando (latve Vidzeme) |
Rivero | Iecava |
Supermara alteco | 21 m s. m. |
Koordinatoj | 56° 35′ 51″ N 24° 11′ 48″ O / 56.59750 °N, 24.19667 °O (mapo) |
Areo | 4,05 km² (405 ha) |
Loĝantaro | 5 736 (29.01.2021) |
Denseco | 1 416,3 loĝ./km² |
Unua skriba mencio | 1492 |
Horzono | EET (UTC+2) |
- somera tempo | EEST (UTC+3) |
| |
Vikimedia Komunejo: Iecava | |
Retpaĝo: www.iecava.lv | |
Iecava - jen latve, historie ankaŭ germane Eckau - estas urbo en Zemgalia distrikto Bauska. Situante ĉe la bordo de la rivero Iecava, 21 km de Bauska, 30 km de Jelgava kaj 45 km de Rigo ĉe la intersekco de la aŭtovojoj E67/A7 ("Via Baltica"), P92 kaj P93. La urbo havas populacion de proksimume 6 000 homoj.[1] Iecava estis menciita en historiaj dokumentoj ekde 1492 kun sia malnova germana nomo Gross-Eckau. Ĝis la 1-a de julio 2021 Iecava havis vilaĝan statuson. La plej granda dunganto en Iecava estas ovoproduktanto "Balticovo", produktante pli ol 600 milionojn da ovoj jare.[2]
Historio
[redakti | redakti fonton]La tempo de Duklando Kuronio estis signifa en la loka evoluo, kiam la vilaĝo iĝis la centro de loka industrio: ĝi loĝigis kupron, gudron, kalkon, brikojn kaj arbarkarbofornojn, dolomitŝtonminejojn, paperfabrikojn, tolaĵojn kaj dratfabrikojn, kaj metiejoj de bareloj. La 19-an de julio 1812 ĉi tie okazis la Batalo de Iecava kontraŭ la prusa korpo de la Granda Armeo de Napoleono. Post la Napoleonaj Militoj, socia kaj kultura vivo komencis disvolviĝi en Iecava: estis konstruitaj lernejo, paroĥa domo, apoteko, magistrato-juĝejo kaj Metiista domo. Ĉiam en la regiono plu vivis germanaj baltoj, ne nur kiel bienaj posedantoj, sed plejparte kiel normalaj civitanoj (ĝis ili estis devige deportitaj okcidenten pro la sekreta aldona protokolo de la pakto Ribbentrop-Molotov post septembro 1939). Dum la Unua Mondmilito, precipe en 1915, Iecava multe suferis - la grandbieno estis detruita, restis nur 43 domoj.[3]
En 1925, al Iecava estis koncedita la statuso de dense loĝita areo (vilaĝo). Ĝi iĝis signifa kompromiso en la post Dumondmilitaj jaroj post la konstruado de pluraj firmaoj, plejparte en la nutraĵa industrio. En 1958, ĝi ricevis la statuson de urbovilaĝo. Multetaĝaj loĝkonstruaĵoj, mezlernejo kaj infanĝardenoj estis konstruitaj por fabriklaboristoj kaj iliaj familioj.
La moderna urbo Iecava estis formita kunfandante la iaman urbovilaĝon de Iecava kun vilaĝojn Dartija, Rakmente kaj Pārupe.
Transporto
[redakti | redakti fonton]Iecava situas apud la plej grava latva ŝoseo Talino - Rigo - Varsovio. 5 km norde de ĝi estas transita karga fervoja linio Jelgava-Krustpils kun la stacio Iecava. Malpli gravaj vojoj estas P92 (Iecava-Stelpe), P93 (Iecava-Jelgava), V7 (Baloži-Iecava), V9 (Iecava-Daugmale), V1008 (Iecava-Emburga) kaj kelkaj aliaj.
Partneraj urboj
[redakti | redakti fonton]Vidindaĵoj
[redakti | redakti fonton]- Antikva tombejo, transformita en parkon "Dievdārziņš"
- Muzeo pri sporto kaj historio
- Urboparko kaj konstruoj de iama grandbieno
- monumento de Libereco
- katolikaj kaj luteraj preĝejoj[5]
Bildoj
[redakti | redakti fonton]-
Kulturdomo
-
En parko "Dievdārziņš"
-
Fervoja stacidomo
-
Rivero Iecava kaj ponto
-
Grandbiena biblioteko
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ lgia.gov.lv Datumbazo de loknomoj
- ↑ Who is Balticovo?
- ↑ Districto Iecava - historio
- ↑ Iecava. Partneroj. Arkivita el la originalo je 2022-01-27. Alirita 2022-01-27.
- ↑ Iecava. Turismo Arkivigite je 2022-01-27 per la retarkivo Wayback Machine (latve)