Ilja Kabakov
| Ilja Kabakov | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Aliaj nomoj | Kabakov, Ilya • Kabakov, Emilia |
| Naskiĝo | 30-an de septembro 1933 en Dnipro, Ukraina Soveta Socialisma Respubliko,  Sovetunio
|
| Morto | 27-an de majo 2023 (89-jaraĝa) en Longinsulo, Nov-Jorkio,  Usono
|
| Lingvoj | rusa • angla |
| Ŝtataneco | Sovetunio Usono 
|
| Alma mater | Moscow Academic Art Liceum (en) 
|
| Familio | |
| Edz(in)o | Emilia Kabakov (en)
|
| Infano | Galina Kabakova (en)
|
| Okupo | |
| Okupo | skulptisto konceptartisto desegnisto vidartisto fotisto artisto gravuristo pentristo videoartisto
|
| TTT | |
| Retejo | http://www.ilya-emilia-kabakov.com |
Ilja KABAKOV (ruse Илья Кабаков, naskiĝis la 30-an de septembro 1933 en Dnepropetrovsko, Ukraina SSR, Sovetunio — mortis la 27-an de majo 2023 en Novjorko) estis sovetia kaj usona pentristo, reprezentanto de moskva koncepta arto, skulptisto, gravuristo kaj fotisto. En la 70-aj jaroj li pentras tekst-bazitajn parodiojn de partiaj dokumentoj kaj sovetia literaturo[1]. Li dum longa tempo laboris kiel ilustristo de infanlibroj kaj revuoj kaj enkondukis la koncepton de " totalinstalaĵo" en la praktiko de arto.
Li fariĝis mondfama en la malfrua sovetia kaj postsovetia periodoj dank' al instalaĵoj en kiuj li esploris la senton de fremdiĝo kaj enuo, trajtoj de la sovetia ĉiutaga vivo.
En 1989 li eniĝis en arta kunlaboro kun sia kuzo Emilia Kabakov[2], kiu poste iĝis sia edzino. En 1992 la paro translokiĝis al Long Island, New York
La verkoj de Kabakov "Skarabo" (5.8 milionoj USD, 2008) kaj "Luksooĉambro" (4.1 milionoj USD, 2006) estas la du plej multekostaj verkoj de nuntempa rusa arto iam venditaj (ambaŭ Phillips de Pury aŭkcio, Londono). Li fariĝis la plej multekosta rusa artisto de la dua duono de la 20-a jarcento.
En 1989, Kabakov ricevis stipendion fare de la Fonduso DAAD (Germana Akademia Interŝanĝa Servo) kaj translokiĝis al Berlino . De tiu tempo, li konstante laboris ekster la limoj de unue Sovetunio kaj poste Rusio.
Ekde la fruaj 1990-aj jaroj, Kabakov partoprenis dekduojn da ekspozicioj en Eŭropo kaj Ameriko, inkluzive en tiaj gravaj muzeoj kiel la Pariza Centro Pompidou, la Norvega Nacia Centro por Nuntempa Arto, la Novjorka Muzeo pri Moderna Arto, la Kolonja Kunsthalle, same kiel la Venecia Bienalo kaj la ekspozicio Documenta en Kassel (Germanio). La 1990-aj jaroj iĝis tempo de agnosko por la artisto: en tiu jardeko li ricevis premiojn de danaj, germanaj kaj svisaj muzeoj kaj la titolon de Ĉevaliro en la Ordo de Artoj kaj Leteroj de la franca Ministerio de Kulturo.
En la 2000-aj jaroj, la artisto komencis aktive ekspozicii en Rusio. Tiel, en la aŭtuno de 2003, la Moskva Domo de Fotoarto montris la projekton "Ilya Kabakov. Foto kaj videodokumentado de vivo kaj kreemo."
Kiam la programa ekspozicio "Rusio!" iris al la Muzeo Guggenheim en Novjorko en 2006, ĝi montris la instalaĵon de Kabakov "The Man Who Flew into Space" La ĉeesto de ĉi tiu verko en la sama spaco kun ikonoj de Andrej Rublev kaj Dionisio (ru:Диони́сий), pentraĵoj de Brjulov, Repin kaj Malevich finfine cementis la statuson de Kabakov kiel unu el la plej gravaj sovetiaj kaj rusaj artistoj de la postmilita generacio.
Premioj
[redakti | redakti fonton]- Kabakov estis eksterlanda honora membro de la Rusa Akademio de Artoj[3].
- En 2008, kune kun lia edzino Emilia, estis premiita kun la Arta Premio de la Imperiestro de Japanio.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ (en) Laura Cumming, Ilya and Emilia Kabakov review – Russia’s great escape artists, The Guardian, la 27-an de oktobro 2017.
- ↑ (nl) Emilia Kabakov: Biografiaj informoj, RKD-Nederlanda Instituto pri Arthistorio.
- ↑ Komponado de RAH . Alirdato: la 18-an de aŭgusto 2010. Arkivita el la originalo Arkivigite je 2012-01-21 per la retarkivo Wayback Machine, la 21-an de januaro 2012.