Jacques Cousinot
| Jacques Cousinot (1585-1646) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 La Reĝa Ĝardeno de Medicinaj Plantoj, en 1615.
| |||||
| Persona informo | |||||
| Jacques Cousinot | |||||
| Naskiĝo | 1585 en Parizo, Francio | ||||
| Morto | 25-a de junio 1646 en Parizo, Francio | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio  vd
| ||||
| Alma mater | Fakultato pri Medicino (Parizo> Kolegio de Francio | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | kuracisto profesoro vd
| ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Jacques COUSINOT (1585-1646) estis unua kuracisto de la reĝo Ludoviko la 13-a kaj de la estonta Ludoviko la 14-a. Li iĝis profesoro pri kirurgio de la Reĝa Kolegio en la 23-a de novembro 1623, rektoro de la universitato en la 20-a de junio 1618[1] kaj estis sukcedanto de sia bopatro Charles Bouvart (1572-1658).
Familio kaj studoj[redakti | redakti fonton]
Lia patro, kiu ankaŭ estis nomita Jacques Cousinot, estis dekano de la Fakultato pri Medicino en Parizo. Li ricevis sian abiturientecon en 1616, li akiris sian licencon kaj sian kuracistan ĉapon en 1618. La saman jaron li ricevis la postenon de distrikta kuracisto de Ludoviko la 13-a. En 1623, li estis nomumita per patento por la prezidanteco de kirurgio ĉe la Reĝa Kolegio, sukcedante al René Chartier, kiu eksiĝis.
Unua kuracisto al la Reĝo[redakti | redakti fonton]
Charles Bouvard, unua kuracisto al la reĝo, ankaŭ profesoro ĉe la Reĝa Kolegio, donis al li sian filinon en edziĝo kaj faris lin nomumita unua kuracisto al la daŭfeno en 1638, kaj poste, en 1643, unua kuracisto al Ludoviko la 14-a. Cousinot ankaŭ sukcedis al Charles Bouvard tiun jaron kiel superintendanto de la Reĝa Ĝardeno.
Liaj samtempuloj diris ke Jean Grangier, profesoro pri latina elokventeco ĉe la Reĝa Kolegio, konsultintus Cousinot pri la estontaj kvalitoj de la daŭfeno, pri kiuj la kuracisto devis decidi surbaze de la "esprima karakterizaĵo" de liaj trajtoj, kaj ke Cousinot “digne respondis al li laŭ lia scio”. Ili ankaŭ raportis ke Cousinot, suferanta en 1643 de perforta reŭmatismo, estis sanginta 64 fojojn en ok monatoj, fare de ordo de lia patro kaj lia bopatro, kaj ke li estis kiel rezulto de tiu traktado "elpurigita, trankviligita & resanigita.»
Verkaro[redakti | redakti fonton]
- Oratio de felici Rupellae deditione habita solemni praefation, 1628
- Discours touchant la nature, vertus, effet et usages de l'eau de Forges, 1631
- Réponse à quelques objections faites conte l'ouvrage précédent, 1647
- Gulielmi Putanei de occultis pharmacorum purgantium facultatibus, libri duo, quibus adjecta est Jacobi Cusinoti filii appendicula de purgatrice medicamentorum facultate, 1654
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Charles Bouvard (1572-1658)
- René Chartier (1572-1654)
- Jean Grangier (1576-1644), profesoro pri Retoriko en la Kolegio d'Arcourt (Parizo)[2]
- Jean Grangier (presisto) (1634?-1709)[3]