Koncilio de Elvira
La koncilio de Elvira (latine Concilium Eliberritanum, hispanlingce: Concilio de Elvira) estis celetrita en 306 p.K. ĉirkaŭ en la urbo Elvira (la nomo de Granado antaŭ la araba invado.
En tiu sinodo, kiu ĵetis la bazojn de tiu kiu estos difinita la estonta Eklezio de Hispanio, partoprenis ĉiuj episkopoj kaj presbiteroj de Hispanio.
En ĝi oni pritraktis la temon de la judaj komunumoj rezidantaj en la ibera duoninsulo. Ĝi estis ankaŭ la unua koncilio en kiu estis diskutata kanono, la 33-a, en kiu estis malpermesitai al la ekleziuloj la seksrilatoin (kiu poste fariĝis Dekreto de papo Siricio). La puno, kaze de malobeo, estis la forigo el la pastra korpo. Al tiu puno papo Siricio aldoni la ekskoskomunikon.[1]
La kanono 36ò-a esprimas kritikojn kontraŭ la uzo de bildoj en la dekoracio de preĝejoj, dum la kanono 60-a provas limgi iujn manifestaciojn de religia fanatismo apogiĝantajn sur kontraŭpaganaj tradicioj: nome, kiuj estus mortigitaj pro detruo de iliaj idoloj de devus esti rekonataj de la Eklezio kiel martiroj.
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ i en Kristana senedzeco.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- angle La 81 kanonoj de la koncilio de Elvira Arkivigite je 2012-07-16 per la retarkivo Wayback Machine