László Hajnal
| László Hajnal | ||
|---|---|---|
| Persona informo | ||
| Naskonomo | Grün László | |
| Naskiĝo | 31-an de decembro 1902 en Békéscsaba | |
| Morto | 30-an de novembro 1942 (39-jaraĝa) en Budapeŝto | |
| Ŝtataneco | Hungario  vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | ĵurnalisto poeto verkisto vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
HAJNAL László estis hungara/rumanihungara poeto kaj verkisto, naskita en Békéscsaba la 31-an de decembro 1902 kaj mortinta en Budapeŝto vintre de 1944.
Kariero
[redakti | redakti fonton]László Hajnal vivis kiel elmigrinto en la unua parto kaj en mezo de la 20-aj en Transilvanio. Li estis kunlaboranto de Magyar Szó, Tavasz, Zord Idő, Napkelet, Vasárnap kaj Vasárnapi Újság, Keleti Újság. Li estis redaktoro de gazeto Fekete Macska, poste de spritaĵgazeto Komédia de Kluĵo (1923). Li fariĝis viktimo de teroro de sagistoj (hungaraj faŝistoj).
Verkoj
[redakti | redakti fonton]- A szolga éneke (poemvolumo, Mv. 1920);
- Kócos (duakta teatraĵo, Kv. 1921);
- Ilyen vagyok! (poemoj, Kv. 1924);
- Magányos éjszaka (poemoj, Mv. 1926);
- Loriel (romano, Kv. 1926).
- Magányos éjszaka, (poemoj, Marosváásrhely, 1926);
- A ricsei legenda, 1941;
- Üvegszekrény, 1941;
- Párizsi kaland, 1942.
Fontoj
[redakti | redakti fonton]- Romániai magyar irodalmi lexikon
- Új magyar irodalmi lexikon, Akadémiai Kiadó, Budapest, 1994.