filo de Pipino la Unua. Titola reĝo de Akvitanio post la morto de lia patro en 838, kun subteno de parto de akvitania nobelaro. Li konkeris Tuluzon en 843 kaj estis agnoskita reĝo de sia onklo Karolo la Kalva en 845. Li estis eksigita en 848 de siaj regatoj, kiuj reaniĝis al Karolo la Kalva.
848-854
neniu aparta reĝo de Akvitanio, la reĝlando estis kunigita al reĝlando Okcidenta Francio
grafo de Poitiers, filo de Ramnulf la Unua. Li titolis sin duko de Akvitanio post la morto de Karlo la 3-a la Dika kaj rifuzas suverenecon de reĝo Eŭdo
Parenco de Ramnulf la Dua, markizo de Gothie, grafo de Aŭvernjo, de Berio, de Makono, de Limoĝio kaj de Liono. Kvalifikita dux en 893, kaj dux Aquitanorum en 909
Filo de Ebles Manzer. Grafo de Poitiers de Limoĝio kaj Aŭvernjo Kvalifikita « grafo de duklando Akvitanio » aŭ de « grafo palatina de Akvitanio », sed ne « duko de Akvitanio ».
grafino de Poitiers kaj de Gaskonio, plej aĝa filino de la antaŭulo, edzino unue de Ludoviko la Sepa la Juna, reĝo de Francio, de kiu ŝi divorcas en 1152 kaj poste edziniĝas al la reĝo Henriko la Dua, estonta reĝo de Anglio.
nevo de Rikardo la Leonkora, kiu donis al li Potevion kaj Akvitanion. Otto redonis ĝin al li en 1198, kiam li estis elektita reĝo de Romianoj (Otto la Kvara)
En 1204, Potevio estis konkerita de Filipo Aŭgusto kiu kunigis ĝin al la reĝa bieno
Reĝoj de Anglio - dukoj de Akvitanio aŭ de Gujeno:
Gujeno estas popola misformo de vorto Akvitanio, kun intera formo "Aguiaine" en la 12-a 13-a jc, la komenca litero "A" iom post iom malaperis. Gujeno estas la formo, kiu estis la plej uzata kaj populara por la lokaj loĝantaroj de la 13-a jc ĝis la 18-a jc. Akvitanio aperis kiel termino pli arkaikiga kaj pli klera.
filo de la antaŭulo, duko de Akvitanio en 1325 per apanaĝo, fariĝis reĝo de Anglio en 1327. Titolita "senjoro de Akvitanio" ekde 1360 (traktato de Brétigny), li altigis Akvitanion al princlando por sia filo Eduardo de Woodstock:
fils cadet du prétendant légitimiste au trône de France Jacques Henri de Bourbon, « duc d'Anjou et de Ségovie ». Titré par son père le 21 septembre 1972. Le titre est toujours porté par sa veuve, la princesse Emanuelle de Bourbon, née Pratolongo.