Saltu al enhavo

Lord Palmerston

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Lord Palmerston
Persona informo
Henry John Temple, 3. Viscount Palmerston
Naskiĝo 20-an de oktobro 1784 (1784-10-20)
en Broadlands
Morto 18-an de oktobro 1865 (1865-10-18) (80-jaraĝa)
en Brocket Hall
Tombo Abatejo Westminster Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio Anglikanismo vd
Lingvoj angla vd
Ŝtataneco Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Irlando (1801–1922)
Reĝlando de Granda Britio (–1801) Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Edinburgo
St John's College
Lernejo Harrow
Universitato de Kembriĝo Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Liberala Partio (1859–)
Whig (1830–1859)
Tories (en) Traduki (–1830) Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Lord Palmerston
Familio
Patro Henry Temple, 2nd Viscount Palmerston (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Mary Mee (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Emily Temple, Viscountess Palmerston (en) Traduki (1839–nekonata valoro) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo politikisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en Londono vd
vd Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Henry John Temple, 3a Vicgrafo PALMERSTON, OĜ, OB, membro de la Privata Konsilantaro (20a de oktobro 1784 – 18a de oktobro 1865) estis britia ŝtatestro kiu estis dufoje ĉefministro de la Unuiĝinta Reĝlando meze de la 19a jarcento. Populare kromnomita "Pam",[1] li estis en registara posteno preskaŭ konstante el 1807 ĝis sia morto en 1865, ekinte sian parlamentan karieron kiel mebro de la Konservativa Partio kaj konklude kiel liberalo.

Li estas plej bone rememorita pro sia estreco de la brita eksterlanda politiko tra periodo kiam Britio estis je la pinto de sia povo, kiam li iĝis kaj Sekretario por Eksterlandaj Aferoj kaj ĉefministro. Kelkaj el liaj agresemaj agadoj, nune foje konsideritaj liberala intervenismo, estis tre polemikaj tiam, kaj tio restas ankoraŭ nuntempe. Li estis la ununura ĉedfministro pli ol 70jaraĝa je la komenco de sia unua regotempo kaj estas la plej ĵusa britia ĉefministro mortinta dumpostene.

Notoj

[redakti | redakti fonton]
  1. ↑ Illustration, "One Head Better than Two", el Punch, Novembro 1862, reproduktita en Amanda Foreman (2010), A World on Fire, New York: Random House, Part I, "Cotton Is King", Chapter 14, "A Fateful Decision", p. 327.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  • Bell, H.C.F. Lord Palmerston (Archon Books, 1966)
  • Bourne, Kenneth. The foreign policy of Victorian England, 1830-1902 (Clarendon Press, 1970)
  • Brown, David. Palmerston (Yale, 2010). ISBN 978-0-300-11898-8, a major scholarly biography
  • Brown, David. Palmerston and the politics of foreign policy, 1846-55. Manchester University Press, 2002.
  • Brown, David. "Compelling but not Controlling?: Palmerston and the Press, 1846–1855." History (2001) 86#201 pp: 41-61.
  • Brown, David. "The Power of Public Opinion: Palmerston and the Crisis of December 1851" Parliamentary History (2001) 20$3 pp: 333-358.
  • Fenton, Laurence. "Origins of Animosity: Lord Palmerston and The Times, 1830–41." Media History (2010) 16#4 pp: 365-378.
  • Fenton, Laurence. Palmerston and The Times: Foreign Policy, the Press and Public Opinion in Mid-Victorian Britain (IB Tauris, 2013)
  • Fuller, Howard J. Technology and the Mid-Victorian Royal Navy: Ironc: Royal Navy Crisis in the Age of Palmerston (Routledge, 2014)
  • Philip Guedalla, Palmerston (London: Ernest Benn, 1926)
  • Hicks, Geoffrey. Peace, war and party politics: the Conservatives and Europe, 1846-59 (Manchester University Press, 2007)
  • Hoppen, K. Theodore. The Mid-Victorian Generation, 1846-1886 (1998) major survey of British history; online Arkivigite je 2015-11-17 per la retarkivo Wayback Machine
  • Martin, Kingsley. The triumph of Lord Palmerston: a study of public opinion in England before the Crimean War (1963)
  • Ridley, Jasper. Lord Palmerston (London: Constable, 1970), full-scale biography.
  • Steele, David ‘Temple, Henry John, third Viscount Palmerston (1784–1865)’, Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004; online edn, May 2009, accessed 11 December 2010; short scholarly biography

Unuarangaj fontoj

[redakti | redakti fonton]
  • Kenneth Bourne (eld.), The Letters of the Third Viscount Palmerston to Laurence and Elizabeth Sulivan. 1804–1863 (London: The Royal Historical Society, 1979).
  • George Henry Francis, Opinions and Policy of The Right Honourable Viscount Palmerston, G.C.B., M.P., &c. as Minister, Diplomatist, and Statesman, During More Than Forty Years of Public Life (London: Colburn and Co., 1852).
  • Philip Guedalla (eld.), Gladstone and Palmerston, being the Correspondence of Lord Palmerston with Mr. Gladstone 1851–1865 (London: Victor Gollancz, 1928).

Plia legado

[redakti | redakti fonton]
  • H. C. F. Bell, Lord Palmerston (London: Longmans, 1936, 2 volumes).
  • Kenneth Bourne, Palmerston: The Early Years, 1784–1841 (London: Viking, 1982).
  • David Brown, "Palmerston and Anglo–French Relations, 1846–1865," Diplomacy and Statecraft (2006) 17#4 pp 675–692.
  • Donald Southgate, ‘The most English minister...’: The Policies and Politics of Palmerston (London: Macmillan, 1966).
  • E. D. Steele, Palmerston and Liberalism, 1855–1865 (Cambridge: Cambridge University Press, 1991).
  • Charles Webster, The Foreign Policy of Palmerston, 1830–1841: Britain, the Liberal Movement and the Eastern Question (London: Bell, 1951, 2 volumes).

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]
Bibliotekoj
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Lord_Palmerston&oldid=8330448"