Mapo de Kurilaj Insuloj en kiu la Malgrandaj Kuriloj estas montritaj ruĝe.Satelitbildo de la insularoHabomai Insuloj (nur la pli grandaj insuloj estas listigitaj)
La Malgranda Kurila Kresto aŭ Malgrandaj Kuriloj (ruseМалая Курильская гряда, Malaja Kurilskaja grjada, signifante "Malgranda Kurila Ĉeno"; japaneしょうクリルれっとう aŭ 小千島列島) estas grupo de 6 insuloj kaj kelkaj rokaj insuloj en la Pacifiko, konsistanta el la ĉefinsulo Ŝikotano kaj la subarkipelago Habomai, kaj administre formantaj la sudan parton de la rusaj administritaj Kuriloj grupo. Ili estas administre parto de la Saĥalena provinco kaj ene de ĝi estas parto de la distrikto Juĵno-Kurilskij, de kiu nur Kunaŝir ne apartenas al la ĉeno [1].
La insulĉeno etendiĝas pli ol 120 kilometrojn super la sudokcidenta japana insulo Hokajdo ĝis la Suda Kurila Markolo. La suma areo estas 360,85 km².
La insuloj estas relative malaltaj ĝis iomete montetaj. La plej alta punkto estas sur Ŝikotano (412 metroj). Sur la malgranda insulara ĉeno estas la plej grandaj bredkolonioj de fokuloj en la tutaj Kurilaj insuloj[2].
Nordoriente de la Malgrandaj Kuriloj estas la multe pli vastaj Grandaj Kuriloj. Kune kun la insuloj Iturup kaj Kunashir, la Malgrandaj Kuriloj estas postulitaj fare de Japanio sub la Traktato de Ŝimoda (1855) kiel la "Nordaj Teritorioj".
