Messervanto
Messervanto (alia nomo: mesknabo aŭ akolito; latine: [acoluthus] ministrans) helpas la pastron ĉe la altaro dum diservoj. Krom la Romkatolika eklezio ankaŭ aliaj eklezioj konas similajn akolitajn servojn: i.a. la Ortodoksa eklezio, la Prakatolika Eklezio, la Anglikana eklezio. Romkatolikaj mesgeknaboj kolektiĝis ekde 1960 sub la Messervanta asocio internacia.
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Andreas Büsch: Handbuch der Ministrantenpastoral. Verlag Haus Altenberg, Düsseldorf. Verlag Butzon und Bercker, Kevelaer 1999, ISBN 3-7666-0201-2
- Guido Erbrich: Grundkurs Ministranten, 3 volumoj: Sakramente, Liturgie und Kirchenraum (ISBN 3-7462-2143-9), Kirchenjahr (ISBN 978-3-7462-2284-4), Beten (ISBN 978-3-7462-2763-4). St. Benno, Leipzig 2006, 2008
- Peter Kokschal: Das Ministranten-Taschenlexikon. St. Benno, Leipzig 2004, ISBN 3-7462-1752-0
- Michael Kunzler: Die Liturgie der Kirche. Bonifatius-Verlag 1995, ISBN 3-89710-216-1
- Markus Tomberg: Im Zweifelsfall eine Kniebeuge. Herder, Freiburg im Breisgau 2004, ISBN 3-451-28479-0
- Johannes Kirschweng: Die Fahrt der Treuen. Würzburg: Arena-Verlag, 1964
- Stephan Sigg: Bühne frei für die Mini-Band. Matthias-Grünewald-Verlag, Main 2005, ISBN 3-7867-2579-9
- E. Stencel, Przy ołtarzu Pana, wyd. Diecezjalne, Pelplin 1993.
- Ks. Stanisław Szczepaniec, Ceremoniał posług liturgicznych, wyd. Kuria Metropolitalna Archidiecezji Krakowskiej, 1987.
- CARTIER Jean-Pierre, Servir la messe : guide de l'enfant de chœur, CLD, 61 p. illustrées
- SERVICE NATIONAL DE PASTORALE LITURGIQUE ET SACRAMENTELLE, Les Servants d'autel. Guide pastoral de l'accompagnateur, Paris : Cerf, collection « Guides Célébrer » n° 16, 2007, 128 p.
