Saltu al enhavo

Muzeo Ŝvuloj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Muzeo Ŝvuloj
Schwules Museum
GLAT-muzeo
GLAT-arĥivo
eldonejo Redakti la valoron en Wikidata
Lando Germanio vd
Situo Berlino
Adreso Lützowstraße 73, 10785 Berlin
Estiĝo 1985
Malfermo 1985
Koordinatoj 52° 30′ 15″ N, 13° 21′ 28″ O (mapo)52.504313.3579Koordinatoj: 52° 30′ 15″ N, 13° 21′ 28″ O (mapo)

Geografia lokigo sur la mapo : Germanio

Muzeo Ŝvuloj (Germanio)
Muzeo Ŝvuloj (Germanio)
DEC

Geografia lokigo sur la mapo : Berlino

Muzeo Ŝvuloj (Berlino)
Muzeo Ŝvuloj (Berlino)
DEC
Map
Muzeo Ŝvuloj
Filioj Schwules Museum archive (en) Traduki
Schwules Museum Berlin Library (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Retpaĝo https://schwulesmuseum.de
vdr
Geja Muzeo en 2016, nuna loko: Lützowstrasse  73 en Berlin-Tiergarten

La Ŝvula Muzeo (germane Schwules Museum, angle Gay Museum * (kun asterisko), ofte neformale nomata la Geja Muzeo) estas muzeo, arkivo, eldonejo kaj esplorcentro en Berlino, Germanio, kiu fokusiĝas pri la historio de la GLAT-komunumo kaj ties kulturo. La muzeo estis malfermita al la publiko en 1985, kaj tiel estas la unua muzeo en la mondo dediĉita al GLAT-historio [1].

En la muzea arkivo, estas periodaĵoj de ekde 1896 kaj kolekto de fotoj, filmetoj, filmoj, sonregistraĵoj, aŭtografoj, artaĵoj kaj efemeraĵoj. La biblioteko de la muzeo havas proksimume 20,000 librojn pri samseksemo [2].

Pere de ekspozicioj, okazaĵoj kaj arkivlaboro, ĝi traktas lesbanajn, gejajn, transseksajn, ambaŭseksemajn kaj kvirajn vivrakontojn, temojn kaj konceptojn en historio, arto kaj kulturo. La muzea spaco situis sur Mehringdamm en Kreuzberg de 1989 ĝis marto 2013, kaj esti translokigita al Lützowstrasse 73 en Tiergarten en majo 2013 [3]. Rezulte de la translokigo de la muzeo, la ekspozicia areo de la muzeo duobliĝis [4].

Renomita Geja Muzeo*

[redakti | redakti fonton]

Origine, la celo de la fondintoj de la muzeo - Andreas Sternweiler, Wolfgang Theis, Manfred Herzer kaj Manfred Baumgardt - estis uzi la ekspoziciolaboron por igi la diversecon de geja vivo alirebla por larĝa publiko kaj por certigi sciencan prilaboradon kaj esploradon en samsekseman historion. La celo estis igi la gejan vivon videbla kaj nuna kaj antaŭenigi toleremon kaj akcepton de samseksemaj homoj por kontraŭstari diskriminacion kaj plifortigi samsekseman memfidon kaj samsekseman identecon.

Ekde 2008, la enhavo estas harmoniigita, kiu, krom vira samseksemo kiel temo de kolekto, esploro kaj ekspozicio agadoj, ankaŭ inkluzivas aliajn seksajn orientiĝojn kaj seksajn identecojn, ĉefe tiujn de lesbaninoj kaj transgenruloj. Tion oni esprimu aldonante la seksan asteriskon (*) al la nomo Geja Muzeo *. Ĝi reprezentas diversecon de seksaj kaj genraj identecoj.

Konstanta ekspozicio

[redakti | redakti fonton]

De decembro 2004 ĝis la translokiĝo en majo 2013, la konstanta ekspozicio "Memfido kaj Persistemo. 200 jaroj da geja historio”. Ĝi prezentas strategiojn, ŝancojn kaj problemojn por samseksemuloj por memdetermini vivon, trovi samideanojn kaj organizi retojn por la tempoperiodo de 1790 ĝis 1990. Tio estas kontrastata al la sociaj kaj juraj kondiĉoj, kiel ekzemple la fifama Artikolo 175 kaj la rilata ekskludo, persekuto kaj puno de samseksemuloj, same kiel la sukcesoj de la geja movado.

Specialaj ekspozicioj

[redakti | redakti fonton]

Ekde sia fondo, la Geja Muzeo montris ĉirkaŭ 150 ekspoziciojn, kiel tiuj pri Oscar Wilde, Marlene Dietrich, Greta Garbo, Rosa von Praunheim kaj Ludwig Wittgenstein. Historiaj ekspozicioj prilumas individuajn epokojn aŭ historiajn evoluojn en diferencigita maniero, kiel ekzemple "Adiaŭ al Berlino. 100 jaroj de la geja movado” (1997 en la domo de la Akademio de Artoj en Hansaviertel (de)). La ekspozicio "Persekuto de samseksemaj viroj en Berlino 1933–45" kunlabore kun la Sachsenhausen Memorial (de) traktis la temon de gejoj dum la nacisocialisma epoko.

En 2015, la Geja Muzeo montris sian plej grandan ekspozicion ĝis nun kun "Homosexualität_en". En kunlaboro kun la Germana Historia Muzeo, gamo da ekspoziciaĵoj pri kvira kulturo kaj emancipiĝa historio estis montritaj dum ses monatoj.

En la arkivo de la Geja Muzeo oni povas esplori la kulturon, historion kaj la movadon de samseksemaj kaj transgenruloj de ĉiuj tempoj. Revuoj el Germanio ekde 1896, el Eŭropo kaj la mondo estas ĉi tie kolektataj, katalogitaj kaj daŭre ĝisdatigitaj. Aldone al la skriba arkivo, la arkivo inkluzivas kolekton de fotoj, vidbendoj, filmoj, afiŝoj, aŭtografoj, artaĵoj kaj heredaĵoj.

La internacia referencbiblioteko inkluzivas ĉirkaŭ 19,000 titolojn - plejparte " griza literaturo " kaj universitataj tezoj - de ĉiuj studkampoj pri vira samseksemo kun grava fokuso pri arto. La biblioteko de la Geja Muzeo ankaŭ inkluzivas proksimume 3,000 internaciajn revuotitolojn, proksimume 4,000 filmojn kaj aliajn amaskomunikilarojn kiel ekzemple diskoj, kasedoj, vidbendoj, KD-oj kaj ciferecaj kopioj. Literaturo pri ina samseksemo kaj norma literaturo pri trans- kaj interseksaj vivstiloj same kiel kviraj temoj estas ankaŭ kolektitaj [5].

La arkivo estas uzata de sciencistoj de la tuta mondo. Ekzistas ankaŭ kunlaboraj rilatoj kun universitatoj kaj esplorinstitutoj.

Strukturo

[redakti | redakti fonton]

La sponsoro de la Geja Muzeo estas la senprofita “Asocio de Amikoj de la Geja Muzeo en Berlino e. V.”, fondita la 6-an de decembro 1985. Krom institucia subteno de la ŝtato Berlino, membrokotizoj kaj donacoj formas nemalhaveblan enspezofonton [6].

Aldone al la estraro, 17 plentempaj laboristoj estas dungitaj en la Geja Muzeo. Granda parto de la daŭraj operacioj estas certigita de preskaŭ 60  volontuloj.

Literaturo

[redakti | redakti fonton]
  • Bollé, Michael (ed.) (1984) Eldorado: Homosexuelle Frauen und Männer in Berlin, 1850–1950: Geschichte, Alltag und Kultur. Berlin: Frölich und Kaufmann, 1984. ISBN 3-88725-068-0. 2nd ed. (1992) Berlin: Verein der Freunde eines Schwulen Museums in Berlin e.V. ISBN 3-89468-032-6.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Sara Richards, , "Berlin's Schwules Museum, Exploring The Past And Present", NPR blogs, 17 February 2010.
  2. AHA Berlin.Geschichte.Ein Blick zurück–Die Geschichte der AHA. Retrieved 28 January 2019
  3. "Schwules Museum - Freunde eines Schwulen Museums e.V.", Die Tageszeitung. (germane)
  4. Ingeborg Wiensowski, , "Zarte Fußballer und Frauen mit Bart", Der Spiegel, 16 July 2013. (germane)
  5. Berlin: Das Schwule Museum wird immer lesbischer. lesben.org (29 May 2009). Arkivita el la originalo je 20 June 2010. Alirita 3 April 2010.
  6. "Senatsgeld für das Schwule Museum", Siegessäule, 15 December 2009. (germane) Arkivigite je 2010-11-17 per la retarkivo Wayback Machine

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]