Nándor Szávai
| Nándor Szávai | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskonomo | Kousz Nándor Adolf |
| Naskiĝo | 27-an de julio 1906 en Zagrebo |
| Morto | 30-an de januaro 1979 (72-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Tombejo Farkasrét, 22/1-1-50 
|
| Lingvoj | franca • hungara |
| Ŝtataneco | Hungario
|
| Familio | |
| Edz(in)o | Magda Szávainé Demény (en)  (1932–1976)
|
| Infano | János Szávai
|
| Okupo | |
| Okupo | Literatura tradukisto literaturhistoriisto politikisto
|
Nándor Szávai [sAvai], laŭ la hungara skribmaniero Szávai Nándor estis hungara tradukisto, literaturhistorio, mezlerneja kaj altlerneja instruisto. Lia filo estis János Szávai.
Nándor Szávai naskiĝis la 27-an de julio 1906 en Zagrebo. Li mortis la 30-an de januaro 1979 en Budapeŝto.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Nándor Szávai frekventis universitaton en Budapeŝto, poste en Parizo. Hejmenveninta li ekedukis en mezlernejoj. Inter 1948-1950 li estis vicministro kaj li partoprenis en ŝtatiĝo de la lernejoj. Baldaŭe li instruis en ELTE, dume li tradukadis. Li emeritiĝis en 1973. Li edziĝis en 1932, filo naskiĝis en 1940, li vidviniĝis en 1976. Li ricevis premion Kossuth en 1948.
Liaj ĉefaj tradukaĵoj
[redakti | redakti fonton]- Virginia Woolf: Orlando - romano 1945
- Louis Aragon: Les communistes (La komunistoj) 1940
- Leteroj de Voltaire 1963
- Walter Scott: Quentin Durward - romano - 1966
- Albert Camus: L'étranger 1970
Aliaj verkoj
[redakti | redakti fonton]- Rend és szabadság az iskolában (Ordo kaj libereco en la lernejo) 1949 - studo -
- Emberek és tájak - eseoj - 1972
