Nova ĵurnalismo
Nova ĵurnalismo estas stilo de novaĵa redaktado kaj ĵurnalismo, disvolvita en la 1960-aj kaj 1970-aj jaroj, kiu uzas literaturajn teknikojn konsideritajn nekonvenciaĵojn tiutempe. Ĝi karakteriziĝas per subjektiva perspektivo, literatura stilo memoriganta long-forman nefikcion kaj emfazantan "veron" super "faktoj", kaj intensa raporto en kiu raportistoj mergis sin en la rakontojn dum ili raportis kaj skribis ĝin. Ĉi tio kontraste al tradicia ĵurnalismo kie la ĵurnalisto estis tipe "nevidebla" kaj faktoj estas raportitaj tiel objekte kiel eble. La fenomeno pri Nova ĵurnalismo estas ĝenerale konsiderata kiel finita en la fruaj 1980-aj jaroj.