Paswan

Portreto de Dusadh-viro de 1860, Bengalio.

La Pasvanoj estas komunumo "Gehlot Rajput" el orienta Barato. La Paswan, ankaŭ nomita kiel Dusadh, estas Dalita komunumo de orienta Barato. Ili estas troveblaj plejparte en la statoj de Biharo, Utar-Pradeŝo kaj Ĝarkhando. La urdua vorto Paswan signifas korpogardiston aŭ "unu kiu defendas". La deveno de la vorto rilatas al ilia partopreno en la batalo kontraŭ Siraj-ud-daulah, la Nawab de Bengalio ĉe la peto de Brita Orienthinda Kompanio, post kiam ili estis rekompencita kun la posteno de Chowkidars kaj impostokolektanto por la Zamindarsoj. Ili sekvas kelkajn ritojn kiel piediri sur fajrego pro pruvi sian kuraĝon.

Etimologio

La Pasvanoj asertas, ke ili devenas de nombro de folkloraj kaj eksterordinaraj roluloj el ilia socia statuso. Kelkaj Pasvanoj kredas, ke ili devenis de Rahu, superhomo kaj unu el la planedoj en hindua mitologio, dum aliaj asertas ilian devenon de Duŝasano, unu el la Kaŭravaj princoj. Asertoj koncerne al deveno de "Gahlot Kŝatrija" estas ankaŭ persista inter kelkaj de la kastuloj, sed aliaj vidas tiajn asertojn kun malestimo, ĉar ili ne ŝatas esti asociita kun Rajputoj.

Ankaŭ iuj Bhumiharoj argumentis, ke ili estas posteuloj de krucaj geedzecoj inter viroj kaj virinoj de du malsamaj kastoj. Tamen la komunumo de Pasvanoj malakceptas ĉi tiujn teoriojn kaj argumentas, ke la origino de la nomo 'Dusadh' kuŝas en Dusadh, kio signifas "malfacile venkebla".

Historio

Ili estis konsideritaj kiel netuŝebla komunumo. En Bihar, ili estas unuavice senteraj, agrikulturaj laboristoj kaj historie estis vilaĝaj gardistoj kaj mesaĝistoj. Antaŭ 1900, ili ankaŭ bredis porkojn precipe en Utar-Pradeŝo kaj Biharo. La Pasvanoj defendas la okupon bredi porkojn deklarante ĝin kiel strategio rebati la islamanojn. Ili asertas ke, por protekti sin mem de islamanoj, Pasvanaj knabinoj kutime portas amuletojn faritajn el ostoj de porkoj kaj tenas porkojn ĉe iliaj pordoj, pro la malamikeco de islamanoj kun porkoj. Pro tio ke Rajputoj de Raĝastano ankaŭ bredas ĉasitajn sovaĝajn porkojn, ĉi tiu fakto estas uzita de ili por defendi ĉi tiun okupon kiu estas konfirmita de la fakto ke post la fino de Zamindari sistemo, la tradicia okupo servi kiel gardistoj ne povus provizi vivtenadon al ili.

La Pasvanoj ankaŭ estis historie asociitaj kun militaj postkuroj kaj multaj batalis en la nomo de la Brita Orienthinda Kompanio dum la 18a jarcento en la Bengalia Armeo. La 2011 Censo de Barato por Uttar Pradesh montris la Pasvanan loĝantaro, kiu estas klasifikita kiel Laŭplana Kasto, kiel de 230 593 personoj. La sama censo montris loĝantaron de 4 945 165 en Bihar.

La folklora heroo de la Pasvanoj estas Ĉaŭharmal. Ene de Pasvana folkloro, la rakonto de Ĉaŭharmal kaj Reŝma estas bone konata. Reŝma, la filino de potenca Bhumihar bienulo, persvadas Ĉaŭharmal geedziĝi al ŝi kontraŭ la deziroj de ŝia patro. Poste Ĉaŭharmal alfrontas lian amatan patron kaj venkas lin, simbolanta la venkon de la komunumo super iliaj Bhumiharaj subpremantoj. Aliaj versioj de la rakonto malakceptas ĉi tiun sinpovigantan mesaĝon ke asertas, ke Ĉaŭharmal naskiĝis en Brahmina familio en antaŭa naskiĝo dum Reŝma naskiĝis kiel lia edzino.

Krom Ĉaŭharmal Baba, kelkaj Dusadh ankaŭ adoras Gauriya Baba. Ĉi tiu folklora heroo kiel por iliaj voĉaj tradicioj estis tiuntempa reganto de Mogola Imperio en Barato. Laŭ la folkloro, li rajdis ĉevalon kaj protektis ne nur lian propran kaston sed ankaŭ la aliajn hinduojn, inkluzive la Rajputojn de la impeto de Mughal soldatoj kaj perfortaj konvertiĝoj al islamo. Baba uzita entombigi la kapon de porko antaŭ lia domo kiu estis troviĝita ĉe la franĝo de vilaĝo. Pro tio ke porkoj estis anathema por islamanoj, ĝi protektis la vilaĝon de la trudeniroj de Mogolaj soldatoj kiuj estis plejparte islamaj.