Pedro Luiz Napoleão Chernoviz

Piotr Ludwik Napoleon Czerniewicz (1812-1881)
"Formularo kaj Medicina Gvidlibro", verko de Pedro Luiz Napoleão Chernoviz, pubblikigita en 1908
Persona informo
Naskiĝo	11-an de septembro 1812 en Łuków, Pollando
Morto	31-an de aŭgusto 1881 en Parizo, Francio
Tombo	Tombejo de Passy vd
Lingvoj	pola vd
Ŝtataneco	Brazilo Pollando Rusia Imperio vd
Alma mater	"Fakultato pri Medicino de Montpellier" Universitato de Varsovio
Profesio
Okupo	kuracisto scienca verkisto sciencisto redaktisto vd
Honorigoj Honorigoj  Knight of the Order of Christ (en)  Commander of the Order of the Rose (en) vd
Membrecoj Membrecoj Academia Nacional de Medicina vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Pedro Luiz Napoleão Chernoviz estis brazila poldevena kuracisto kaj akademiulo, tiu kiu plifirmigis sian karieron kaj famon en la Imperio de Brazilo. Filo de kolonelo, Chernoviz naskiĝis en la pola urbo Łuków kaj enmigris al Brazilo meze de la 19-a jarcento.

Ĉernovizo vivis sian infanaĝon kaj adoleskecon en lando kontrolita de la Rusa Imperio. Ĉe la Viena Kongreso en 1815, kiam eŭropaj ŝtatoj reorganizis la kontinenton post la Napoleonaj Militoj, konsiderinda parto de polaj teritorioj estis dividita inter Aŭstrio-Hungario, Prusio kaj Rusio. Meze de ĉiama streĉiteco, la juna Ĉernovizo komencis, en 1829, siajn studojn ĉe la Universitato de Varsovio, fondita kelkajn jarojn pli frue (en 1816). En tiu ĉi institucio li lernis siajn unuajn lecionojn pri medicino. Lecionoj kiuj estus interrompitaj la sekvan jaron.

Kadre de ondo de ribeloj, kiuj komenciĝis en Francio kaj disvastiĝis tra pluraj landoj, la 29-an de novembro 1830, eksplodis en Varsovio la tiel nomata Revolucio de la Kadetoj, ankaŭ konata kiel Novembra Ribelo, granda armita ribelo pelata de junaj oficiroj el la pola armeo, kune kun civila socio, kontraŭ rusa regado en la regiono. Apud multaj aliaj kolegoj kaj universitataj studentoj, Petro Ĉernovizo partoprenis en tiu movado. La ribelo ne atingis sian ĉefan celon kaj la rusaj imperiaj trupoj severe reagis, persekutante kaj arestante la implikitojn. Por eskapi de tiu ĉi sorto, miloj da poloj elmigris el la lando. Inter ili, la juna medicina studento. Tiel, en 1831, Ĉernovizo decidis iri al Francio.

Forlasinte Pollandon, li ekloĝis en la sudo de Francio, en la Departemento de Hérault, kie li daŭrigis siajn studojn enirante la Fakultaton de Medicino de Montpellier. Ses jarojn poste, la 24-an de novembro 1837, Ĉernovizo ricevis sian diplomon, post defendado de tezo titolita "Diagnostic Spécial et Différentiel des Tumeurs du Scrotum". Post kiam li ricevis sian diplomon kiel doktoro pri Medicino, li komencis unudirektan vojaĝon al Brazilo, imperio teritorie vasta kaj, komence, plena de ŝancoj por kuracisto jus diplomita.

En la unuaj monatoj de 1840, Petro Ĉernovizo alteriĝis en Rio-de-Ĵanejro kaj en malpli ol jaro li havis sian diplomon rekonita kaj iĝis membro de la prestiĝa Imperia Akademio de Medicino. Tamen, por vivteni sin kaj amasigi bonan kapitalon, li konstatis, ke ne sufiĉas simple praktiki tion, kion li lernis en Varsovio kaj Montpellier.

Ĉi tio estas ĉar, meze de la 19-a jarcento, la scio pri sano kaj malsano, same kiel la praktiko de medicino en Brazilo, variis laŭ ĝiaj praktikistoj kaj klientoj: ĝis la komenco de la 20-a jarcento, almenaŭ, la praktiko de medicino estis funkcio de kvalifikitaj kuracistoj kaj diversaj aliaj profesiuloj, kiuj ne havis diplomon (kiel ĉarlatanoj kaj krucobenistoj, ekzemple), sed kiuj, pro la scio kiun ili havis pri herboj kaj homaj korpoj, mildigis la fizikajn malsanojn de homoj, kiuj serĉis ilian zorgon.

Kiam la pola kuracisto alvenis en Brazilon, la akademia medicino (instruita en la altlernejoj) dividis spacon kun "alia medicino", multe pli populara kaj alirebla por brazilaj komunumoj, precipe tiuj, kiuj loĝis en la interno de la lando. Rimarkinte tion, kion li konsideris kiel spaco okupebla, Ĉernovizo decidis investi en alia niĉo de la medicina agado, la eldonado. Vortaro de Populara Medicino kaj Pliaj Sciencoj Tiel, Petro Ĉernovizo dediĉis sin al produktado kaj publikigado, en la portugala, de medicinaj manlibroj destinitaj kaj por kuracistoj kaj laikoj. En 1841, de Edouard kaj Henri Laemmert Editora, li lanĉis sian "Formulário ou Guia Médico", libron skribitan por medicinaj profesiuloj en kiu li priskribis kuracilojn, prezentis kuracajn formulojn kaj disponigis gvidadon pri ilia uzo, laŭ la malsamaj malsanoj kiuj influis sanajn. korpoj.

Baldaŭ post la lanĉo de tiu ĉi formo, li publikigis, inter 1842 kaj 1843, alian gravan verkon, la “Vortaro de Populara Medicino kaj Akcesoraĵoj”, manlibro de populara medicino farita por plenumi la postulojn, rilate al sano, de la brazila. laika komunumo. En ĉi tiu lasta libro, kiu daŭris ses eldonojn, Ĉernovizo klopodis zorge priskribi la diversajn malsanojn, kiuj tuŝis la homojn, iliajn kaŭzojn, iliajn simptomojn kaj iliajn kuracojn.

En Brazilo, Doktoro Ĉernovizo, kiel li estis konata, renkontis kaj geedziĝis kun franc-brazila virino nomita Julie Bernard. Kun ŝi, li havis ses infanojn. En 1855, pli ol dek kvin jarojn post forlasado de Eŭropo, li revenis al Francio kune kun sia edzino kaj infanoj. En Francio, Ĉernovizo daŭrigis kun sia eldonprojekto kaj fondis presan firmaon por presi la diversajn eldonojn de siaj verkoj. Petro Ĉernovizo mortis en 1881, en la franca ĉefurbo, en la aĝo de sesdek jaroj, kun bone establita prestiĝo kaj financa enspezo. Ĉernovizo vivis sian infanaĝon kaj adoleskecon en lando kontrolita de la Rusa Imperio. Ĉe la Viena Kongreso en 1815, kiam eŭropaj ŝtatoj reorganizis la kontinenton post la Napoleonaj Militoj, konsiderinda parto de polaj teritorioj estis dividita inter Aŭstrio-Hungario, Prusio kaj Rusio. Meze de ĉiama streĉo, la juna Ĉernovizo komencis, en 1829, siajn studojn ĉe la Universitato de Varsovio, fondita kelkajn jarojn pli frue (en 1816). En tiu ĉi institucio li lernis siajn unuajn lecionojn pri medicino. Lecionoj kiuj estus interrompitaj la sekvan jaron.

Kadre de ondo de ribeloj, kiuj komenciĝis en Francio kaj disvastiĝis tra pluraj landoj, la 29-an de novembro 1830, eksplodis en Varsovio la tiel nomata Kadeta Revolucio , ankaŭ konata kiel Novembra Ribelo , granda armita ribelo pelata de junuloj. Polaj armeoficiroj, kune kun civila socio, kontraŭ rusa rego en la regiono. Apud multaj aliaj kolegoj kaj universitataj studentoj, Petro Ĉernovizo partoprenis en tiu movado. La ribelo ne atingis sian ĉefan celon kaj la rusaj imperiaj trupoj severe reagis, persekutante kaj arestante la implikitajn. Por eskapi de tiu ĉi sorto, miloj da poloj elmigris el la lando; Inter ili, la juna medicina studento. Tiel, en 1831, Ĉernovizo decidis iri al Francio.

Forlasinte Pollandon, li ekloĝis en la sudo de Francio, en la Sekcio de Hérault, kie li daŭrigis siajn studojn enirante la Fakultaton de Medicino de Montpellier. Ses jarojn poste, la 24-an de novembro 1837, Ĉernovizo akiris sian diplomon, post defendado de tezo titolita "Diagnostic Spécial et Différentiel des Tumeurs du Scrotum". komencis unudirektan vojaĝon al Brazilo, imperio teritorie vasta kaj, komence, plena de ŝancoj por kuracisto. nove titolita.

En la unuaj monatoj de 1840, Petro Ĉernovizo alteriĝis en Rio-de-Ĵanejro kaj en malpli ol jaro li havis sian diplomon rekonita kaj iĝis membro de la prestiĝa Imperia Akademio de Medicino. Tamen, por vivteni sin kaj amasigi bonan kapitalon, li konstatis, ke ne sufiĉus simple praktiki tion, kion li lernis en Varsovio kaj Montpellier.

Ĉi tio estas ĉar, meze de la 19-a jarcento, la scio pri sano kaj malsano, same kiel la praktiko de medicino en Brazilo, variis laŭ ĝiaj praktikistoj kaj klientoj: ĝis la komenco de la 20-a jarcento, almenaŭ, la praktiko de medicino. estis funkcio de kvalifikitaj kuracistoj kaj diversaj aliaj profesiuloj, kiuj ne havis diplomon (kiel resanigantoj kaj preĝkuracistoj, ekzemple), sed kiuj, pro la scio kiun ili havis pri herboj kaj homaj korpoj, mildigis la fizikajn malsanojn de homoj, kiuj; serĉis ilian zorgon.

Kiam la pola kuracisto alvenis en Brazilon, la akademia medicino (instruita en altlernejoj) dividis spacon kun "alia medicino", multe pli populara kaj alirebla por brazilaj komunumoj, precipe tiuj, kiuj loĝis en la interno de la lando. Rimarkinte tion, kion li konsideris kiel spaco okupebla, Ĉernovizo decidis investi en alia niĉo de medicina agado, eldonado.

Tiel, Petro Ĉernovizo dediĉis sin al produktado kaj publikigado, en la portugala, de medicinaj manlibroj destinitaj kaj por kuracistoj kaj laikoj. En 1841, pere de la Eduardo von Laemmert (1806-1880) kaj Heinrich von Laemmert (1812-1884) Eldonejo, li lanĉis sian "Formularon aŭ Medicina Gvidlibro", libron skribitan por medicinaj profesiuloj en kiu li priskribis kuracilojn, prezentis kuracajn formulojn kaj disponigis gvidadon pri ilia uzo, laŭ la malsamaj malsanoj kiuj influis la sanajn korpojn.

Baldaŭ post la lanĉo de tiu ĉi formularo, li publikigis, inter 1842 kaj 1843, alian gravan verkon, la “Vortaro de Populara Medicino kaj Akcesoraj Sciencoj”, manlibro pri populara medicino farita por plenumi la postulojn, rilate al sano, de la brazila laika komunumo. En ĉi tiu lasta libro, kiu daŭris ses eldonojn, Ĉernovizo klopodis zorge priskribi la diversajn malsanojn, kiuj tuŝis la homojn, iliajn kaŭzojn, iliajn simptomojn kaj iliajn kuracojn.

En Brazilo, Doktoro Ĉernovizo, kiel li estis konata, renkontis kaj edziĝis kun franca-brazila virino nomita Julie Bernard. Kun ŝi, li havis ses infanojn. En 1855, pli ol dek kvin jarojn post forlasado de Eŭropo, li revenis al Francio kune kun sia edzino kaj infanoj. En Francio, Ĉernovizo daŭrigis kun sia eldonprojekto kaj fondis tipografian firmaon por presi la diversajn eldonojn de siaj verkoj. Petro Ĉernovizo mortis en 1881, en la franca ĉefurbo, en la aĝo de sesdek jaroj, kun bone establita prestiĝo kaj financa enspezo.