Peräpohjola

Peräpohjola aŭ Peräpohja estas en norda Finnlando situanta areo, kiu historie estas la plej norda parto de Ostrobotnio kaj nun apartenas al la Laponia provinco. Iam oni neoficiale taksis gxin kiel aparta provinco.

Plej ofte, Peräpohjola estas konsiderita kiel inkludi la sekvajn nunajn kaj iamajn municipojn (iamaj municipoj en kursivo, grandurboj en grasa skribo):

Kvankam en historia signifo, la plimulto de Peräpohjola estas la plej norda parto de Ostrobotnio, kaj aliflanke, hodiaŭ Peräpohjola apartenas al la oficiala provinco de Laponio, ĝi havas siajn proprajn specialajn pejzaĝajn karakterizaĵojn, surbaze de kiuj ĝi povas esti konsiderata aparta. Ĝia naturo devias de la naturo de kaj Norda Ostrobotnio kaj vera Laponio, krom en la sudokcidenta angulo, kie la kondiĉoj estas tiuj de norda Ostrobotnio, kaj en Kolari kaj la norda parto de Salla, kie la naturo estas simila al la naturo de Laponio. La pejzaĝoj de Peräpohjola estas dominitaj per arbarkovritaj krestoj kaj la grandaj marĉoj inter ili. La alteco de la montetlinioj estas inter 50 kaj 200 metroj. La plej konataj montetoj estas Aavasaksa de Ylitornio (242 metroj super la marnivelo) kaj Ounasvaara de Rovaniemi (204 m). Estas montetoj tunturi (https://eo.wiktionary.org/wiki/tunturi) en la orientaj kaj nordokcidentaj partoj de la provinco, same kiel en la plej norda parto de Tornionlaakso. Lagoj ofte estas neregulaj laŭ formo kaj ĉirkaŭitaj de montetoj. La lagoj estas plejparte dividitaj laŭ la ĉefriveroj en aŭ la Kemijoki aŭ Tornionjoki-akvodislimojn. Peräpohjola estas parto de la norda konifera arbarzono. 50-80% de la kampara regiono en la okcidentaj partoj de la provinco estas arbaro, kaj 80% de la areo en la orientaj partoj. La plej ofta arbo en arbaroj estas pino. Arbaroj dominitaj per durlignoj kreskas en la tre sudokcidenta parto de la provinco. La plej favora klimato por agrikulturo estas ĉe la marbordo. La longeco de la tago varias multe depende de la sezono. Parto de la Malproksima Nordo estas norde de la Arkta Cirklo, kaj la suda Malproksima Nordo ankaŭ povas vidi la noktomezan sunon el iuj montetoj.