Brahmao estas nocio devenanta el hinduismo, kiu markas tute nepriskribeblan bazon de ĉio. Brahmao estas neŝanĝema, senfina kaj nemontrita realeco de dia esenco de ekzistado, materio, energio, tempo kaj spaco en tiu ĉi universo. En Rigvedoj la brahmao igas estiĝi al unua ekzistado (hiranjagarbha), kiu unuiĝas kun dio de kreado. Brahmasutro, upaniŝadoj kaj Bhagavadgitao estas unuaj enkorpigoj de hiranjagarbho. Tiuj, kiuj komponis la upaniŝadojn, konsciis, ke atmo kaj brahmao estas unu kaj la sama:
„ Jatinam brahma bhavati sarathih.
Ĉio ĉi, kio estas, estas brahmao. ”
