Preĝlibroj
Aspekto
Preĝlibro estas libro enhavanta preĝojn kaj eble religiemajn legaĵojn, por privata aŭ komunuma uzo, aŭ en kelkaj kazoj, kiuj gvidas la liturgion de religiaj servoj. Libroj enhavantaj plejparte ordojn de religiaj servoj, aŭ legaĵoj por ili estas nomitaj "servlibroj" aŭ "liturgiaj libroj", kaj estas tiel ne preĝlibroj en la plej strikta signifo, sed la esprimo estas ofte uzita tre loze. Skriboj de religio ankaŭ povus esti konsiderataj preĝlibroj ankaŭ.
En Esperanto
[redakti | redakti fonton]La unuan katolikan preĝlibron en Esperanto verkis Beaufront (1893, 46 p., dua eld. 1902, 65 p.), kiu en 1906 prezentis ĝin al Papo Pio la 10-a.
Pluaj katolikaj preĝlibroj en Esperanto estas:
- S. Radegonde. Katolika Preĝaro. Latina kaj E-a teksto. Ĉiuj dimanĉaj diservoj kaj la plimulto de la festoj de l' jaro. Eld. Espero Katolika, 1908[1], 180 p.
- „Spirita Juvelaro“, 1910, 292 p. trad. el la nederlanda P. P. Pastro, 1910, 292 p.
- J. Sauren. Migru kun mi[2], el la germana trad. Clemente. 1913. 336 p.
- Modesto Eugenio Carolfi. Katolika Preĝlibro. 1922: 160 p.
- Esperanta Preĝareto por katolikoj dum internaciaj kunvenoj, 1924, 36 p.
- „Katolika Preĝareto“, 1929, 32 p. -
- Modesto Eugenio Carolfi. Preĝareto. 1931, 48 p.
- Ludwig Thalmaier. Ni oferas. Komunaj preĝoj kaj kantoj dum la Sankta Meso. Eld. Katholische Esperanto-Zentrale in Deutschland, Munkeno. La verko havis almenaŭ 3 eldonojn.
Recenzoj
[redakti | redakti fonton]Pri Ni Oferas
|
- La Libro de Komuna Preĝo, kajero unua, enhavanta: La ordo de matena preĝo; La ordo de vespera preĝo; ĉe matena preĝo; La Litanio trad. Archibald John Ashley. Eld. Eklezia Esperantista Ligo, Huddersfield, 1919, 28 paĝoj 19 X 13 cm[3].
- La Libro de Komuno Preĝo, kajero dua, enhavanta: La ordo por la administrado de la vespermanĝo de la sinjoro, aŭ sankta komunio. La administrado de publika bapto de infanoj (komenco) trad. Archibald John Ashley. Eld. Eklezia Esperantista Ligo, Huddersfield, 20 paĝoj 19 X 13 cm.
- La Ordo de vespera preĝo. Eld. Eklezia Esperantista Ligo, Huddersfield, 8 paĝoj, 19 X 13.
Notoj kaj referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ 1907 laŭ Enciklopedio de Esperanto
- ↑ Ankaŭ citita kiel Migrukunmi. Tre eble la titolo estas iaspeca traduko el la latina Vademecum (origine kunigo el tri vorteroj "vade me cum", do "migru kun mi">Migrukunmi).
- ↑ Ekstera ligo: http://justus.anglican.org/resources/bcp/Esperanto/