Remio Palemono
| Remio Palemono (1542–1554) | ||
|---|---|---|
.jpeg) "De Ponderibus & Mensuris", verko de Quintus Rhemnius Fannius Palaemon, eldonita en (1731) de Pieter Burman (1668–1741).
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | aktiva en 42 en Romia imperio | |
| Morto | aktiva en 54 en Romia imperio | |
| Lingvoj | latina vd | |
| Ŝtataneco | Roma regno  vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | filologo gramatikisto verkisto vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Remio Palemono, Quintus Remmius Palaemon[1] aŭ Lucius Orbilius Pupillus[2] estis romia gramatikisto de latino el Vicenza kiu vivis en la epoko de la imperiestroj Tiberio kaj Klaŭdio.
Vivo
[redakti | redakti fonton]El Suetonio,[3] oni scias, ke li estis origine sklavo kiu akiris sian liberon kaj instruis gramatikon en Romo.[4] Suetonio konservis kelkajn anekdotojn de lia elspezema kaj aroganta karaktero.[4] Li vivis tiom lukse ke li banis sin kelkajn fojojn tage. Kaj Tiberio kaj Klaŭdio sentis, ke li estas tro diboĉema por permesi al knaboj kaj junuloj esti fiditaj al li. Li aludis al la granda gramatikisto Varono kiel "porko." Tamen, li havis rimarkindan memoron kaj verkis poezion en nekutimaj metrikoj, kaj li ricevis grandan reputacion kiel instruisto;[4] Oni diras, ke kaj Kvintiliano kaj Persius estis liaj lernantoj.[4]
Verkoj
[redakti | redakti fonton]Lia perdita Ars,[5] nome sistemo de gramatiko tre multe uzita en sia propra tempo kaj de postaj gramatikoj, enhavis regulojn por ĝusta dikcio, ilustrajn citaĵojn kaj studis barbarismojn kaj solecismojn.[4][6] Konservata Ars grammatica (malkovrita de Giovanni Pontano en la 15a jarcento) kaj aliaj negravaj traktaĵoj pri similaj studobjektoj estis erare atribuitaj al li.[4]
Inter la verkoj atribuitaj al Palemono estas Kanto pri pezoj kaj mezuroj (Carmen de Ponderibus et Mensuris)[7][8] nune datita inter la fino de la 4a kaj komenco de la 6a jarcentoj.[9][10] En tiu poemo, unuafoje eldonita en 1528,[11] la termino gramma estas uzata por pezo egala al du oboloj.[12] (Du oboloj — unu diobolo — korespondas al 1/24ono de romia unco aŭ ĉirkaŭ 1.14 gramoj.) Tio finfine kondukis al la adoptado de la termino gramo kiel unuo de pezo (kaj poste de maso) fare de la franca Nacia Konvencio en 1795.
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Kolendo (1984).
- ↑ Burman (1731).
- ↑ Suetonio, De Grammaticis, 23.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Chisholm, Hugh, eld. (1911). "Palaemon, Quintus Remmius". Encyclopædia Britannica. 20 (11a eld.). Cambridge University Press. p. 523.
- ↑ Juvenalo, 7.215.
- ↑ Juvenalo, 6.452.
- ↑ Poetae Latini Minores, 5.71–82.
- ↑ Burman (1731).
- ↑ F. Hultsch, Metrologicorum scriptorum reliquiae 2, 1866, 88-98.
- ↑ J. Gruber, "Carmen de ponderibus et mensuris" en Der Neue Pauly (2006 [1964]).
- ↑ Johann, Setzer, Aurelij Cornelij Celsi, De re medica, libri octo eruditissimi. Q. Sereni Samonici Praecepta medica, uersibus hexametris. Q. Rhemnij Fannij Palaemonis, De ponderibus [et] mensuris, liber rarus [et] utilissimus.
- ↑ Lewis, Charlton T.; et al. (1879), "gramma", A Latin Dictionary.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Burman, Pieter [Petrus Burmannus] (1731), Poetae Latini Minores sive Gratii Falisci Cynegeticon, M. Aurelii Olympii Nemesiani Cynegeticon, Et Ejusdem Eclogae IV, T. Calpurnii Siculi Eclogae VII, Claudii Rutilii Numatiani Iter, Q. Serenus Samonicus De Medicina, Vindicianus sive Marcellus De Medicina, Q. Rhemnius Fannius Palaemon De Ponderibus & Mensuris, et Sulpiciae Satyra cum integris Doctorum Virorum Notis & quorumdam excerptis, Vols. I & II, Leiden: Conrad Wishoff & Daniël Gödval.
- Marschall, C. (1887), De Remmii Palaemonis Libris Grammaticis.
- Kolendo, J. (1984), "De Q. Remmio Palaemone Grammatico et Agricola", Meander, No. 39, pp. 407–418.
- Nettleship, Henry (1886), "Latin Grammar in the First Century", Journal of Philology, No. 15.
- Olenic, R.M. (1963), "Reconstitution de l'Ars grammatica de Q. Remmius Palémon", Problèmes de Philologie Classique, Vol. III, Lvov: Univ. I. Franka, pp. 98–107.
- Sandys, John Edwin (1906), History of Classical Scholarship, 2a eld.