Revolucio de 1943
En Argentino oni konas kiel Revolucio de 1943, aŭ en hispana Revolución del 43, la militistan puĉon okazinta la 4-a de junio de 1943, kiu elpostenigis la registaron de Ramón Castillo [kasTIjo] (akuzita ofte kiel fraŭda same kiel tiuj de la resto de la nomita Década Infame) kaj de la militista diktaturo kiu rezultis el tiu, ĝis la enpovigo de la registaro de la elektita Juan Domingo Perón la 4-a de junio de 1946. Dum ties daŭro aperis la figuro de la tiama kolonelo Perón kaj originiĝis la noava politika movado nome peronismo. Tri diktatoroj kun titolo de presidento sukcediĝis en la regado dum la tiel nomita Revolucio de 1943: nome la generaloj Arturo Rawson, Pedro Pablo Ramírez kaj Edelmiro Farrell.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Ferrero, Roberto A. (1976). Del fraude a la soberanía popular. Buenos Aires: La Bastilla.
- Luna, Félix (1971). El 45. Buenos Aires: Sudamericana. ISBN 84-499-7474-7.
- Rouquié, Alain. Poder Militar y Sociedad Política en la Argentina - 1943/1973. Emecé. ISBN 950-04-0119-3.
- Potash, Robert A. (1981). El ejército y la política en la Argentina; 1928-1945. Buenos Aires: Sudamericana.
- Rosa, José María (1979). Historia Argentina. Orígenes de la Argentina Contemporánea. T. 13. La Soberanía (1943-1946).. Buenos Aires: Oriente.
- Senkam, Leonardo (s.a.). «El nacionalismo y el campo liberal argentinos ante el neutralismo: 1939-1943». Estudios Interdisciplinarios de América Latina y el Caribe VI (I). (teksto en reto) konsultita la 4an de majo 2007.
- Troncoso, Oscar A. (1976). «La revolución del 4 de junio de 1943». Historia integral argentina; El peronismo en el poder. Buenos Aires: Centro Editor de América Latina.