Ricla
| Ricla | |||
|---|---|---|---|
 | |||
municipo en Hispanio  vd
| |||
|
|
| ||
| Flago | Blazono | ||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 50270 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 2 987 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 33 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 41° 30′ N, 1° 24′ U (mapo)41.503611111111-1.4027777777778Koordinatoj: 41° 30′ N, 1° 24′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 364 m [+] | ||
| Areo | 90,66669 km² (90 66. 669 ha) [+] | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Ricla [+]
| |||
Ricla [RIkla] estas municipo de Hispanio, en la okcidento de la komarko Valdejalón kies ĉefurbo estas La Almunia de Doña Godina, en la centro de la Provinco Zaragozo (regiono Aragono).
Geografio
[redakti | redakti fonton]Ricla estas municipa teritorio en la okcidento de la komarko Valdejalón, kie ĝi estas okcidente de Calatorao kaj de La Almunia de Doña Godina kaj sude de Épila. Ĝi estas sur la valo de la rivero Jalón.
La loĝloko Ricla mem estas je 56 km sudokcidente de Zaragozo, provinca kaj regiona ĉefurbo, sur 364 msm en la Iberia Sistemo. Ĝi estas alirebla laŭ la aŭtoŝoseo A-2 el apuda La Almunia de Doña Godina sude; krome la ŝoseo A-121 norden kondukas al Navaro.
| Nordokcidente: Nigüella kaj Arándiga | Norde: Épila | Nordoriente: Épila kaj Salillas de Jalón |
| Okcidente: Arándiga | 
|
Oriente: Calatorao |
| Sudokcidente: Chodes kaj La Almunia de Doña Godina | Sude: La Almunia de Doña Godina | Sudoriente: La Almunia de Doña Godina |
Historio
[redakti | redakti fonton]
Estis setlejo de keltiberoj en la areo nome Nertobriga, sed de preciza loko nekonata. De romia epoko estas ruinoj de ponto kaj tomboj. Araboj kreis reton por irigacio kaj la urban planadon. Alfonso la 1-a definitive konkeris la areon en 1122 post la konkero de Tarazona kaj Calatayud.
La loĝantaro estis grandparte de mudeĥaroj kaj poste de moriskoj, kies forpelo rezultos en enorma demografia kaj ekonomia krizo. Krome estis ankaŭ juda komunumo.
Dekomence murego separis la islaman kaj la kristanan kvartalojn, kaj du pordegoj estis malfermitaj tage sed fermitaj nokte; restas unu el la pordegarkoj.
Inter senjoroj oni konas Ato Orella, Lope López kaj poste liaj filoj, Arnal Mir kaj García Ortiz de Albero. Almenaŭ dufoje estis virinoj: nome Teresa, en 1144, kaj Mayor, en 1178. Ĝi apartenis ankaŭ al la Templanoj kaj poste al diversaj senjoroj.
En la 19-a jarcento estis malgranda industrio.
Preskaŭ ĉiuj loĝlokoj de la areo perdis loĝantaron laŭlonge de la 20-a jarcento, sed en Ricla oni retenis la loĝantaron ĉirkaŭ 3 000 loĝantoj. Evidente elmigrado ĝenerale foriris al industriaj aŭ pli viglaj areoj kiel Zaragozo, kaj Calatayud. Sed ĉiuokaze ĝi plutenis loĝantaron pli ol ĉe aliaj samkomarkaj loĝlokoj.
Aktualo
[redakti | redakti fonton].JPG)
Tradicia bazo de ekonomio estis agrikulturo (ĉefe ĉerizoj), kaj brutobredado (ŝafoj), kaj sekva nutrindustrio (ĉefe vinproduktado). Nune gravas ankaŭ malgranda industrio, natura, kultura kaj rura turismo.
Altiraĵoj estas la mudeĥara turo de la preĝejo kun gravaj retabloj, la restaĵoj de la kastelo, la urbodomo en dom-palaco, placo, arko, vinkeloj, sanktulmonumentoj, paleontologiaj kuŝejoj, naturaj lokoj ĉefe ĉe la riveroj, groto ktp.