Sámuel Szilágyi
Sámuel Szilágyi [ŝAmuel silAdji], laŭ hungarlingve kutima nomordo Szilágyi Sámuel estis hungara pastro, kalvinana episkopo, profesoro, tradukisto.
Sámuel Szilágyi [1] naskiĝis la 19-an de februaro 1719 en Debrecen. Li mortis la 8-an de julio 1785 en Transilvanio en Hegyközkovácsi (nuntempa Cauaceu en Rumanio) .
Biografio
[redakti | redakti fonton]Sámuel Szilágyi lernis en sia naskiĝurbo. Li ekinstruis en 1742 en la sama urbo en la akademio. Ekde 1759 li estis pastro en diversaj vilaĝoj, sed en 1766 jam en sia naskiĝurbo. Li estis elektita episkopo en la sama jaro. En 1779 li malsaniĝis, tial li retiriĝis. Poste li tradukadis.
Elektitaj publikaĵoj
[redakti | redakti fonton]- Cebetis Thébani tabula, Isocratis paraenesis et Pythagorae aurea carmina in usum studiosae iuventutis graece et latine (1744, 1795)
- Keresztyén Seneca az az Lucius Annaeus Seneca munkáiból… )1770) - tradukaĵo
- Voltér úrnak Henriása. (1789) - tradukaĵo
Memorigiuloj
[redakti | redakti fonton]- skulptaĵo en Cauaceu
Fontoj
[redakti | redakti fonton]- hungarlingva biografio
- hungarlingva biografio Arkivigite je 2014-09-11 per la retarkivo Wayback Machine