Sabine Kebir
| Sabine Kebir | ||
|---|---|---|
_by_Guenter_Prust.jpg)
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 8-an de majo 1949 (75-jaraĝa) en Leipzig | |
| Lingvoj | germana vd | |
| Ŝtataneco | Germanio  vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | verkisto vd
| |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Sabine KEBIR (8-a de Majo 1949 en Leipzig kiel Sabine Kortum) estas germana verkisto, eseisto, literaturkritikisto kaj fakulo pri Alĝerio. Ŝi estas aktivulo de PEN-klubo Germania.
Ŝi studis el 1967 ĝis 1972 en la Humboldt-Universitato de Orienta Berlino, kaj el 1955 ŝi parolis rusan, francan kaj italan. Ekde 1976 ŝi studis en la Institut für Literaturgeschichte de la "Akademie der Wissenschaften" de la GDR kie ŝi doktoriĝis. En 1977 ŝi translokiĝis al Alĝerio kaj ŝi vivis ĝis 1988 en Alĝero. Kiel ĵurnalisto ŝi laboris por radio, televido kaj por gazetoj kiel, Der Tagesspiegel, la "junge Welt", la Frankfurter Rundschau, Die Zeit kaj Freitag.
Ŝia teksto "Berto Breĥto - sendependa komunista intelektulo" aperis en Esperanto en la libro Berto Breĥto kaj la komunismo.[1]
Kelkaj verkoj
[redakti | redakti fonton]Biografioj
[redakti | redakti fonton]- Ein akzeptabler Mann? Streit um Bertolt Brechts Partnerbeziehungen. Der Morgen, Berlin 1987, ISBN 3-371-00091-5.
- Ein akzeptabler Mann? Brecht und die Frauen. Pahl-Rugenstein, Köln 1989, ISBN 3-7609-7028-1; auch Aufbau, Berlin 1998, ISBN 3-7466-8028-X.
- Ich fragte nicht nach meinem Anteil. Elisabeth Hauptmanns Arbeit mit Bertolt Brecht. Aufbau, Berlin 2000, ISBN 3-351-02462-2.
- Helene Weigel – Abstieg in den Ruhm. Aufbau Taschenbuch, Berlin 2002, ISBN 3-7466-1820-7.
- Mein Herz liegt neben der Schreibmaschine: Ruth Berlaus Leben vor, mit und nach Bertolt Brecht. Edition Lalla Moulati, Algier 2006, ISBN 9961-788-06-0.
- kun Hans Coppi junior: Ilse Stöbe: Wieder im Amt. Eine Widerstandskämpferin in der Wilhelmstraße. VSA, Hamburg 2013, ISBN 978-3-89965-569-8.
- Frauen ohne Männer? Selbstverwirklichung im Alltag. Elfriede Brüning (1910–2014): Leben und Werk. Aisthesis, Bielefeld 2016, ISBN 978-3-8498-1105-1.
Romano
[redakti | redakti fonton]- Eine Bovary aus Brandenburg. Morgenbuch, Berlin 1991, ISBN 3-371-00353-1.
Eseoj kaj artikoloj
[redakti | redakti fonton]- Algerien. Zwischen Traum und Alptraum. Erweiterte und aktualisierte Neuausgabe, Econ Taschenbuch, Düsseldorf 1995, ISBN 3-612-26194-0.
- Antonio Gramscis Zivilgesellschaft. VSA, Hamburg 1991, ISBN 3-87975-556-6.
- Dialektik des Schleiers. Das Beispiel Algerien. En: Edith Laudowicz (Eld.): Fatimas Töchter. Frauen im Islam. (= Neue Kleine Bibliothek. Band 29). PapyRossa, Köln 1992, ISBN 3-89438-051-9, S. 162–180.
Porinfana literaturo
[redakti | redakti fonton]- kun Saddek Kebir: Mistkäfers Hochzeit: Algerisches Volksmärchen. Edition Lalla Moulati, Algier 2004, ISBN 9961-788-07-9.
- kun Saddek Kebir: Unter dem Feigenbaum: Algerische Geschichten und Verse. Edition Lalla Moulati, Algier 2005, ISBN 9961-788-08-7.
- kun Saddek Kebir: Hamidusch und die Prinzessin der sieben Meere: Orientalisches Märchen. Edition Lalla Moulati, Algier 2006, ISBN 9961-788-14-1.
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Berto Breĥto kaj la komunismo. Manfred Wekwerth: Breĥto 2006 - kelkaj proponoj; Werner Seppmann: Breĥto kaj la perspektivoj de ŝanĝo; Ernst Schumacher: Pensado pri Breĥto en la epoko de tutmondiĝinta kapitalismo; Hans Heinz Holz: La plumarbo kaj la komunismo. Pri la partieco de breĥta liriko; Uwe Jens Heuer: Pri scio kaj kredo; Jost Hermand: Breĥto kiel instruisto de "senburĝeco"; Klaus Höpcke: "Breĥto sur la tagordon"; Sabine Kebir: Berto Breĥto - sendependa komunista intelektulo. Elgermanigita de Vilhelmo Lutermano, Monda Asembleo Socia (MAS), 2015, 116 paĝoj, ISBN 978-2-36960-004-6 (= MAS-libro 109).