Scipione Maffei

Membrecoj
Membrecoj	Reĝa Societo de Londono (Membro de la Reĝa Societo de Londono) (1736–); Akademio de Surskriboj kaj Beletro de Francio (membre honoraire de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres (fr) ) (1734–1755); Akademio de Arkadio ; Prusa Akademio de Sciencoj ; Accademia della Crusca vd

Honorigoj
Honorigoj	Membro de la Reĝa Societo de Londono ; vd

**Scipione Maffei**
Scipione Maffei
Persona informo
Naskiĝo	1-an de junio 1675; en Verono
Morto	11-an de februaro 1755 (79-jaraĝa); en Verono
Lingvoj	itala vd
Ŝtataneco	Venecia respubliko vd
Familio
Dinastio	House of Maffei vd
Profesio
Alia nomo	Orillo Brenteatico • Desiderato Pindemonte vd
Okupo	arkeologo ; erudiciulo ; poeto ; dramaturgo ; paleografo vd
Honorigoj
Honorigoj	Membro de la Reĝa Societo de Londono ; vd
Membrecoj
Membrecoj	Reĝa Societo de Londono (Membro de la Reĝa Societo de Londono) (1736–); Akademio de Surskriboj kaj Beletro de Francio (membre honoraire de l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres (fr) ) (1734–1755); Akademio de Arkadio ; Prusa Akademio de Sciencoj ; Accademia della Crusca vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Scipione MAFFEI (Verono, 1-a de junio de 1675 - samloke, 11-a de februaro 1755) estis itala historiisto, dramaturgo, filozofo kaj saĝulo.

Li edukiĝis ĉe la jezuitoj de Parmo, elektis dekomence la militistan karieron, kaj servis elstare en la armeo de Bavario. Li partoprenis en la batalo de Schellenberg ĉe Donauwörth en 1705, post kio li revenis al Italio.

Li publikigis diversajn verkojn diversfakajn, fundamente pri paleografio, arkeologio kaj diplomatiko, por ekzemplo, Verona illustrata, (Verono, 2 vol., 1732) aŭ Galliae antiquitates, (Parizo, 1733). Pro komisio fare de Viktoro Amadeo la 2-a de Savojo, li reformis la Universitaton de Torino. Li ankaŭ fondis la Museo Lapidario en Verono.

Kiel poeto, li verkis diversajn komponaĵojn de stilo konceptisma, kaj teatraĵojn, inspiritajn de francaj verkistoj de la epoko de Ludoviko la 14-a, inter kiuj elstaras La fida Ninfa, kiun muzikigis Vivaldi. Maffei estas elstara figuro de la itala Settecento, kaj pro siaj variaj sciencaj kaj kulturaj interesoj, kaj pro siaj reformismaj kaj merkantilismaj idealoj ene de la katolikismo.^[1]

En 1711 Scipione Maffei publikis artikolon en Giornale dei letterati d'Italia pri instrumento konstruita ĉirkaŭ 1709 fare de Bartolomeo Cristofori, kiun oni nomis „gravicembalo col piano e forte“ (klaviceno kun laŭto kaj mallaŭto). Tio estis pra-piano.^[2]

Notoj

↑ "Marchese Di Maffei Francesco Scipione", ĉe la Encyclopedia Britannica (1911).
↑ Scipione Maffei: Nuova invenzione d'un Gravecembalo col Piano e Forte aggiunte alcune considerazioni sopra gli strumenti musicali, en: Giornale de' Letterati d'Italia 5, Venecio 1711, pp. 144–159.

Kategorio Scipione Maffei en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Bibliotekoj

PeEnEo: 758497
GND: 119062518
LCCN: n79112303
VIAF: 61555466
ISNI: 0000000110278661
LIBRIS: 275119
SUDOC: 028052854
BNF: 119965089
BPN: 45878137
ULAN: 500321895
MBA: 9391034c-9d1c-4310-bab2-cdb71dbfe296
NLA: 36559566
BIBSYS: 2062449
NKC: ola2011665153
ICCU: CFIV080201
BNE: XX1011850

[1] "Marchese Di Maffei Francesco Scipione", ĉe la Encyclopedia Britannica (1911).

[2] Scipione Maffei: Nuova invenzione d'un Gravecembalo col Piano e Forte aggiunte alcune considerazioni sopra gli strumenti musicali, en: Giornale de' Letterati d'Italia 5, Venecio 1711, pp. 144–159.

[1]

[2]