Silikono
Silikonoj (aŭ, laŭ moderna nomenklaturo de organika ĥemio, polisiloksanoj) estas polimeroj entenantaj silicion kombinatan kun karbo, hidrogeno, oksigeno kaj fojfoje aliaj ĥemiaj elementoj
Ili prezentiĝas sub formo de oleo aŭ graso, ĝelo, elastomero, mastiko, sintezita rezino - t.n. plastoj.
Ecoj
[redakti | redakti fonton]Silikonoj havas plej karakterajn ecojn:
- Bona elektra izolilo: Laŭ la kemia kompono, la silikonoj povas esti pli malpli izolantaj, do taŭgi por granda gamo da aplikoj.
- Rezisto je varmo (stabileco de la fizikaj ecoj je temperaturoj de −100 °C al +250 °C)
- Netralasiveco kaj rezisto al akvo.
- Rezisto al oksigeno, ozono, ultraviola sunlumo, kiu permesas uzon en domkonstruo kaj aŭtomobila industrio.
- Malgranda kemia reakciemo
- Biologia inerteco: silikonoj havas malgrandan venenecon, sed ne helpas kreskon de bakteriojn nek ŝimoj.
- Tralasiveco al la gasoj; tio, kiu permesas medicinajn aplikojn (bandaĝo, mam-enplantaĵo)
